دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین

CBDC مخفف Central Bank Digital Currency نوع جدیدی از ارز رمزنگاری شده است که دولتهای سراسر جهان در حال آزمایش آن هستند.
دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین
به احتمال زیاد در سال های اخیر اسم بلاک چین را بسیار شنیده باشید، به خصوص با مطرح شدن رمز ارز بیت کوین این مورد رونق بیشتری یافته است. در نگاهی کوتاه و سطحی، می توان بلاک چین را یک پلتفرم دید، چرا که یک معنی ساده قابل درک برای افراد فاقد تخصص در این زمینه وجود ندارد. یادگیری بلاک چین و آشنایی با نحوه عملکرد آن بسیار ضروری شده است زیرا این فناوری اکنون نقشی حیاتی در دنیای تکلونوژی ایفا می کند.
متاسفانه درک مردم از فناوری بلاک چین آنچنان بالا نمی باشد و طی چند سال آینده با حقایق این فناوری بیشتر آشنا خواهند شد. فناوری بلاک چین دارای ظرفیت بالایی می باشد و گذر زمان آن را بیش از پیش نمایان خواهد کرد. اگر در این مبحث تازه کار هستید، مقاله پیش رو می تواند شروعی مناسب برای آشنایی با پایه و اساس کار بلاک چین باشد.
فناوری بلاک چین یک ساختار ذخیره سازی تراکنش های عمومی یا همان Block ها در داخل دیتابیس هایی به نام Chain، می باشد. ذخیره سازی اطلاعات تراکنش ها در یک شبکه شامل نود های مستقیم peer to peer رخ می دهد. در این راستا به حافظه ذخیره سازی digital ledger گفت می شود.
هر تراکنش در یک ledger به وسیله امضای دیجیتال صاحب آن ledger اعتبار سنجی می شود. این اعتبار سنجی از دستکاری داده ها جلوگیری کرده و از تراکنش ها محافظت می کند. در این صورت اطلاعات موجود در ledger بسیار ایمن خواهد بود. به بیان ساده تر یک ledger به مانند یک google spreadsheet است که به صورت عمومی بر روی سیستم های کامپیوتری فراوانی در سطح شبکه خود به اشتراک گذاشته شده است و خرید های واقعی در آن ذخیره می شود.
چرا بلاک چین مطرح شده است؟
برای درک بهتر اهمیت استفاده از بلاک چین، به مثال زیر توجه فرمایید:
شما میخواهید پولی را برای اعضای خانواده و یا دوستان خود واریز نمایید. برای این کار وارد اکانت بانکی آنلاین خود شده و مبلغ مورد نظر خود را به شماره حساب بانکی شخص دیگر واریز می کنید. زمانی که تراکنش به پایان برسد، بانک دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین موجودی حساب شما را بروز می کند و به همین سادگی کار انجام می شود، اما آیا به واقع همه چیز همین قدر ساده است؟ آیا مواردی را نادیده نگرفته اید؟
این نوع تراکنش ها می توانند به راحتی دستکاری شوند. به همین دلیل افرادی که با این نوع تراکنش ها آشنا هستند، معمولا از انجام آن اجتناب می کنند. رواج پیدا کردن برنامه های پرداخت واسط نیز برای جلوگیری از مشکلات این نوع تراکنش ها بوده است. این ضعف های امنیتی دلیل به وجود آمدن بلاک چین است.
ثبت سوابق داده ها و معاملات یک قسمت مهم در تجارت است. غالباً، این اطلاعات در خانهT اداره می شود یا از طریق شخص ثالثی مانند کارگزاران، بانکداران یا وکلا منتقل می شود که باعث افزایش زمان، هزینه یا هر دو می گردد. خوشبختانه، بلاکچین از این روند طولانی اجتناب کرده و حرکت سریع تراکنش را تسهیل می کند، در نتیجه هم در وقت و هم در هزینه صرفه جویی می شود.
بیشتر افراد تصور می کنند که Blockchain و Bitcoin می توانند به جای یکدیگر استفاده شوند، اما در واقعیت، اینطور نیست. بلاک چین فناوری است که می تواند از برنامه های مختلف مرتبط با صنایع مختلف مانند امور مالی، زنجیره تامین، تولید و غیره پشتیبانی کند، اما بیت کوین ارزی است که برای تامین امنیت خود به فناوری بلاکچین متکی است.
بلاکچین یک فناوری نوظهور است که دارای مزایای زیادی در دنیای دیجیتالی است در ادامه برخی از این مزایا ذکر شده است:
فناوری بلاکچین از ویژگی امضای دیجیتال برای انجام معاملات بدون تقلب استفاده می کند و باعث می شود داده های فردی توسط کاربران دیگر بدون امضای دیجیتال خاص خراب یا تغییر داده نشود.
به طور معمول، شما برای انجام معاملات به تایید مقامات نظارتی مانند دولت یا بانک نیاز دارید. در این حالت با بلاک چین، معاملات با اجماع متقابل کاربران و در نتیجه معاملات روانتر، ایمن و سریعتر انجام می شود.
فناوری بلاکچین قابل برنامه ریزی است و در صورت تحقق معیارهای از پیش تعریف شده، می تواند به طور خودکار اقدامات، رویدادها و پرداختهای سیستماتیک ایجاد کند.
تکنولوژی بلاک چین چگونه کار می کند ؟
در واقع بلاک چین ترکیبی از سه فناوری کلید های رمزنگاری، شبکه نظیر به نظیر دارای ledger اشتراکی و ابزار محاسباتی برای ذخیره سازی در شبکه می باشد. کلیدهای رمزنگاری از دو کلید تشکیل می شوند، کلید خصوصی و کلید عمومی. این کلیدها در انجام معاملات موفق بین دو طرف به کار برده می شوند. هر فردی که دارای این دو کلید است، از آنها برای تولید هویت دیجیتال ایمن استفاده می کند. این هویت امن مهمترین جنبه فناوری Blockchain است. در دنیای ارزهای رمزپایه، از این هویت به عنوان "امضای دیجیتال" یاد می شود و برای مجوز دهی و کنترل معاملات استفاده می دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین شود.
امضای دیجیتال با شبکه peer-to-peer ادغام می شود. تعداد زیادی از افرادی که به عنوان مقامات عمل می کنند، از امضای دیجیتال برای رسیدن به اتفاق نظر در مورد معاملات، استفاده می کنند. هنگامی که آنها یک معامله را تایید میکنند، این معامله با یک اعتبارنامه ریاضیاتی تایید می گردد که منجر به یک معامله امن و موفقیت آمیز بین دو طرف متصل به شبکه می شود. بنابراین به طور خلاصه، کاربران بلاک چین از کلید رمزنگاری برای انجام انواع مختلف تعاملات دیجیتال از طریق شبکه نظیر به نظیر استفاده می کنند.
روند معامله در بلاک چین
یکی از ویژگیهای اصلی فناوری Blockchain نحوه قبول کردن و تایید معاملات است. به عنوان مثال، اگر دو نفر به ترتیب بخواهند با کلید خصوصی و عمومی معامله ای انجام دهند، شخص اول اطلاعات معامله را به کلید عمومی طرف دوم پیوست می کند. در این حالت کل اطلاعات در یک بلوک جمع شده است.
این بلوک حاوی یک امضای دیجیتالی، یک مهر زمان و سایر اطلاعات مهم و مرتبط است. لازم به ذکر است که بلوک شامل هویت افراد درگیر در معامله نیست. این بلاک سپس از طریق تمام گره های شبکه منتقل می شود و وقتی فرد مناسب از کلید خصوصی خود استفاده می کند و آن را با بلاک مطابقت می دهد، تراکنش با موفقیت انجام می شود.
بررسی نحوه عملکرد بلاک چین:
فناوری Blockchain از رمزنگاری hash برای ایمن کردن داده ها استفاده می کند و عمدتا به الگوریتم SHA256 برای امنیت اطلاعات متکی است. آدرس فرستنده (کلید عمومی)، آدرس گیرنده، معامله و جزئیات کلید خصوصی وی از طریق الگوریتم SHA256 ارسال می شود. اطلاعات رمزگذاری شده، hash نامیده می شود. این hash ها در سراسر جهان منتقل می شوند و پس از تأیید به Blockchain اضافه می گردند. الگوریتم SHA256 هک کردن hash را تقریبا غیر ممکن می کند و البته به نوبه خود احراز هویت فرستنده و گیرنده را ساده می کند.
در یک Blockchain، هر بلوک از 4 عنوان اصلی تشکیل شده است.
- Previous Hash: این آدرس هش بلوک قبلی را پیدا می کند.
- Transaction Details: جزئیات کلیه معاملات که باید انجام شود.
- Nonce: عددی دلخواه است که در رمزنگاری برای تمایز آدرس هش بلوک داده می شود.
آدرس هش بلوک: همه موارد ذکر شده در بالا از طریق الگوریتم هش منتقل می شوند. این عملیات، یک خروجی شامل یک مقدار 256 بیتی با طول 64 کاراکتر ارائه می دهد که به آن "آدرس hash" منحصر به فرد می گویند. در نتیجه، از آن به عنوان hash بلوک یاد می شود.
افراد زیادی در سراسر جهان با استفاده از الگوریتم های محاسبات سعی می کنند مقدار هش مناسب را برای رسیدن به یک شرط از پیش تعیین شده را کشف کنند. معامله در صورت تحقق شرط از پیش تعیین شده، کامل می شود. به بیان صریح تر، معدنچیان بلاکچین سعی در حل یک معمای ریاضی دارند که از آن به عنوان اثبات مشکل کار یاد می شود. هرکس اول آن را حل کند پاداش می گیرد.
در فناوری Blockchain، روند محاسبه و افزودن جزئیات تراکنش ها به ledger های عمومی وجود دارد، که به آن "mining" گفته می شود. گرچه این اصطلاح با بیت کوین مرتبط است، اما برای اشاره به سایر فناوری های Blockchain نیز استفاده می شود. استخراج شامل ایجاد هش معامله بلوکی است که جعل آن دشوار است و در نتیجه امنیت کل بلاک چین را بدون نیاز به سیستم مرکزی تضمین می کند.
پیامدهای استفاده از فناوری Blockchain چیست؟
بیت کوین، برنامه اصلی بر مبنای Blockchain است. دلیل اصلی توسعه این فناوری در وهله اول، از طریق خدمات مالی مانند کیف پول های دیجیتال به بسیاری از افراد کمک کرده است. وام های کوچکی را فراهم کرده و پرداخت های خرد را برای افراد در شرایط اقتصادی کمتر از شرایط ایده آل مجاز می داند و از این طریق زندگی جدیدی را به اقتصاد جهانی معرفی کرده است.
تأثیر عمده بعدی، در مفهوم اعتماد به ویژه در حوزه معاملات بین المللی است. پیش از این، وکلا برای جبران شکاف اعتماد بین دو طرف مختلف استخدام می شدند، اما این کار وقت و هزینه بیشتری می برد. اما معرفی Cryptocurrency اساساً معادله اعتماد را تغییر داده است. بسیاری از سازمان ها در مناطقی واقع شده اند که منابع کمیاب هستند و فساد گسترده است. در چنین مواردی، بلاکچین یک مزیت قابل توجه برای این افراد و سازمانهای متضرر ایجاد می کند و به آنها این امکان را می دهد تا از ترفند واسطه های شخص ثالث غیرقابل اعتماد فرار کنند.
در حوزه سیاست، بلاک چین توسط سازمانی تحت عنوان "رای من را دنبال کن" مورد بررسی قرار می گیرد که تلاش می کند با تقلب در انتخابات در صندوق های رای مقابله کند.
ظهور اینترنت اشیا((IoT) تعداد زیادی ماشین هوشمند را ارائه کرده است که بدون نیاز به تعامل انسانی، داده ها را از طریق اینترنت انتقال می دهند. به همین ترتیب، فناوری حتی برای خدمات عمومی مانند جمع آوری زباله، حمل و نقل و مدیریت ترافیک نیز مورد استفاده قرار می گیرد.، در دنیای اینترنت اشیا می توانید Smart Contracts (انعقاد قرارداد هوشمند) ثبت کنیدو به اشیا smart هوشمند اجازه دهید وظایف ذکر شده را انجام دهند، که به نوبه خود نیاز به دخالت انسان را منتفی می کند.
فناوری بلاکچین می تواند یک شبکه غیر متمرکز نظیر به نظیر را برای سازمان ها یا برنامه هایی مانند Airbnb و Uber ایجاد کند.در این صورت این امکان برای مردم فراهم می شود تا هزینه هایی مانند عوارض ، پارکینگ و غیره را پرداخت کنند.
فناوری Blockchain می تواند به عنوان یک بستر امن برای صنعت بهداشت و درمان به منظور ذخیره سازی اطلاعات حساس بیمار مورد استفاده قرار گیرد. سازمان های مرتبط با سلامت می توانند یک پایگاه داده متمرکز با فناوری Blockchain ایجاد کنند و اطلاعات را فقط با افراد مجاز به اشتراک بگذارند.
در دنیای مصرف کننده خصوصی، فناوری Blockchain می تواند توسط دو طرفی که مایل به انجام یک معامله خصوصی هستند، استفاده شود. با این حال، این نوع معاملات دارای جزئیاتی است که باید قبل از شروع مد نظر قرار گیرد:
- آیا همه شرایط واضح است؟
- چه زمانی مبادله آغاز می شود؟
- چه موقع تمام می شود؟
- چه موقع توقف مبادله غیر منصفانه است؟
خوشبختانه، از آنجا که فناوری Blockchain از یک دفتر مشترک، دفتر توزیع شده یا هر شبکه غیرمتمرکز دیگر استفاده می کند، طرفین می توانند به سرعت پاسخ سوالات مربوط به رابطه مبادله را بدست آورند.
همچنین، معاملات یا اطلاعات موجود در بستر Blockchain توسط کلیه کاربران موجود در زنجیره تامین، قابل ردیابی است.
تمام مثال های بالا گواه این است که فناوری Blockchain برای ماندگاری به وجود آمده است. اکنون که دانش نظری به دست آورده اید، وقت آن است که از طریق یک دوره آموزشی صدور گواهینامه Blockchain، که می تواند همه چیز را در مورد فناوری Blockchain و نحوه کار آن به شما بیاموزد، به این مهارت مسلط شوید.
جمع بندی
بلاک چین ها را می توان با استفاده از مکانیزم های مختلف برای ایجاد اجماع در مورد معاملات، که فقط توسط کاربران مجاز مشاهده می شود، به روش های مختلف استفاده کرد. بیت کوین مشهورترین مثالی است که نشان می دهد فناوری Blockchain تا چه اندازه عظیم شده است. بنیانگذاران Blockchain همچنین در حال آزمایش برنامه های متعدد دیگری برای گسترش سطح فناوری و نفوذ Blockchain هستند. با توجه به موفقیت و افزایش استفاده از آن، به نظر می رسد که Blockchain آماده است تا دنیای دیجیتال آینده را اداره کند.
رمز ارز بانک مرکزی چیست و چه ویژگیهایی دارد؟
CBDC مخفف Central Bank Digital Currency نوع جدیدی از ارز رمزنگاری شده است که دولتهای سراسر جهان در حال آزمایش آن هستند.
پرداخت برتر، آنچه رمز ارز بانک مرکزی را از ارزهای سنتی متمایز میکند این است که طرفداران آن امیدوارند که ارز دیجیتال بانک مرکزی بتواند با بهره گیری از فنآوری جدید پرداخت، مخصوصا تکنولوژی بلاکچین، در جهت افزایش کارایی پرداخت و کاهش هزینهها و کارمزدها گام بردارد.
این نوع جدید ارز رمزنگاری شده هنوز در مراحل اولیه توسعه خود است. اکثر کشورها هنوز در حال بررسی این ایده هستند مانند شکل دلار دیجیتال ایالات متحده آمریکا. در حال حاضر چند کشور بلند پرواز، از جمله چین با یوان دیجیتال و کره جنوبی، نسخه دموی خود را به پایان رساندهاند و در حال اجرای آزمایشی این فناوری هستند. اما CBDC هنوز در مقیاس وسیعی به کار گرفته نشده است.
رمز ارز بانک مرکزی چیست؟
هر کشوری که در حال تحقیق و توسعه CBDC خود است و روش و رویکرد خاص خود را دارد. بسیاری از این رمز ارزهای مبتنی بر بانک مرکزی بر اساس همان اصول کلی و فناوری بلاکچین که شالوده و زیربنای رمز ارز بیت کوین را تشکیل میدهند، ساخته شدهاند. فناوری بلاکچین به بسیاری از نهادهای دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین مختلف امکان میدهد که یک نسخه از سابقه تراکنشها و معاملات را در اختیار داشته باشند تا تاریخچه معاملات به جای کنترل شدن توسط یک واحد متمرکز، توزیع گردد.
گفته میشود که چندین کشور در حال آزمایش رمز ارز بانک مرکزی مبتنی بر بلاکچین هستند. ونزوئلا از این نظر پیشگام بود و رمز ارز خود با نام پترو(Petro) را در سال ۲۰۱۸ راه اندازی کرد. با این حال، پترو با مشکلات زیادی روبرو است دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین و تعداد بسیار کمی از مردم ونزوئلا واقعا از آن استفاده میکنند. علاوه بر ونزوئلا، دولت چین احتمالا در ایجاد CBDC از همه جلوتر است. این کشور هماکنون در حال آزمایش یوان دیجیتال در چندین شهر است. امریکا نیز وارد این حوزه شده و بانک فدرال رزرو بوستون در حال همکاری با موسسه معتبر فناوری ماساچوست (MIT) برای آزمایش رمز ارز دلار نیز هست.
CBDC چه ویژگیهایی دارد؟
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی در مراحل اولیه قرار دارند، بنابراین فعلا معلوم نیست که در واقع چه ویژگیهایی خواهند داشت. در بسیاری از موارد، CBDC ها ویژگیهایی دارد که ارزی ترکیبی از بیت کوین و ارز منتشر شده توسط دولت است. ویژگیهای هر یک از آنها میتواند شامل موارد زیر باشد:
فناوری توزیع شده لجر (DLT)
ما در دنیای دیجیتال زندگی میکنیم و برای شروع، پول ما بیشتر دیجیتال است. ما برای دیدن موجودی حساب خود از اپلیکیشنهای موجود در تلفنهای هوشمند خود استفاده میکنیم. ما برای پرداختهای مالی خود از کارتهای اعتباری استفاده میکنیم. بنابراین رمز ارز بانک مرکزی چه تفاوتی دارد؟ ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، دیجیتال هستند، اما ترکیب تکنولوژی متفاوتی دارند. به طور کلی پیشنهاد میشود که آنها پول را از ابتدا مهندسی کنند، و بسیاری از آنها از فناوری اصلی بیت کوین یعنی فناوری دفتر توزیع شده (DLT) استفاده میکنند.
به منظور پیگیری پول، بانکها باید سوابق مالی، از جمله میزان موجودی مشتری و معاملات انجام شده آنها را در دفتر کل ذخیره کنند. به جای اینکه یک پایگاه داده مرکزی تمام سوابق مالی افراد را ذخیره کند،DLT از چندین نسخه از سابقه معاملات تشکیل شده است که هرکدام توسط یک نهاد مالی جداگانه ذخیره و مدیریت میشوند و معمولاً توسط بانک مرکزی کشور اداره میشوند. این نهادهای مالی DLT را به صورت توزیع شده با یکدیگر به اشتراک میگذارند.
این همان چیزی است که به عنوان بلاکچین مجاز شناخته میشود، زیرا فقط تعداد معدودی از نهادها میتوانند به زنجیره بلوک دسترسی داشته و یا آن را تغییر دهند. علاوه بر این، نهادهای مرکزی کنترل میکنند چه کسی به زنجیره بلوک دسترسی پیدا کند و چه کاری میتواند با آن انجام دهد. به عنوان مثال، نهاد مرکزی ممکن است تصمیم بگیرد که آلیس فقط میتواند بلاک چین را بخواند، در حالی که باب میتواند بلاک چین را هم اصلاح کند و هم بخواند. ین در تضاد با بلاکچین غیرمجاز مانند بیت کوین است که به هر کسی امکان میدهد نرم افزار را اجرا کرده و در ارسال تراکنشها در شبکه شرکت کند. هیچ نهاد مرکزی نمیتواند کاربران را از خود دور کند.
تفاوت رمز ارز بانک مرکزی با دیگر ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی بنا به دلایلی بلاکچین مجاز را انتخاب میکنند. اگرچه تکنولوژی دفتر کل توزیع شده آن شباهتهایی با بیت کوین و سایر رمزارزها دارد، اما اهداف بسیار متفاوتی را دنبال میکند. بیت کوین و سایر بلاک چینهای عمومی مانند اتریوم ، از این نظر که هیچ نهاد مرکزی یا گروهی از نهادها، مسئولیت دفتر کل را بر عهده ندارند منحصر به فرد هستند. این معمولاً یک دارایی نیست که مناسب دولتها باشد. دولتها فناوری دفتر کل توزیع شده را انتخاب میکنند زیرا هنوز هم میتوانند جنبههای خاصی را کنترل کنند مانند:
عرضه: بیت کوین دارای ۲۱ میلیون بیت کوین است که در پروتکل تعبیه شده است و تغییر این حد، غیرممکن است. در مقابل، دولتها هرکدام یک بانک مرکزی دارند که متولی تأمین و عرضه پول کشور است. این بانکهای قدرتمند چه درمورد زمان حذف یا افزودن پول به موجودی کشور تصمیم میگیرند، مانند تحریک اقتصاد در مواقع ناآرام، و تعیین نرخ بهره ملی، این نقشها با رمز ارز بانک مرکزی تغییر نمیکنند.
چه کسی آن را اداره می کند: یک نهاد مرکزی تصمیم میگیرد که کدام نهادهای مالی در مدیریت دفتر توزیع شده مشارکت کنند. این با بیت کوین تفاوت دارد که به هر کسی اجازه میدهد نرم افزار را بدون اجازه اجرا کند.
هزینههای کمتر و کارایی بالاتر
طرفداران ادعا میکنند که به دلیل نحوه ساختار رمز ارز بانک مرکزی، این ارز دیجیتال میتواند منجر به کاهش هزینههای انتقال پول شود. ایده این است که با استفاده از CBDC، نهادهای مالی ارتباط بیشتری برقرار میکنند و راهی سادهتر برای جابجایی پول نسبت به سیستم مالی جداگانهای که امروز برقرار است، ایجاد میکنند.
پیگیری پرداختها
دفاتر کل توزیع شده یک رکورد کامل از تمام معاملات را ارائه میدهند. برخی از دولتها، مانند چین، که به نظارت گسترده معروف است، به طور بالقوه مایل به استفاده از این اطلاعات مالی برای پاییدن و زیر نظر گرفتن شهروندان خود هستند. دولتهای مختلف از این نظر به سیاستهای مختلف متمایل هستند. به عنوان مثال، بانک فدرال رزرو ایالات متحده در صورت تصویب ارز دیجیتال بانک مرکزی به نظر میرسد بیشتر نگران حفظ حریم خصوصی شهروندان آمریکایی است.
سوالات متداول در ارتباط با ارز دیجیتال بانک مرکزی
در ادامه برخی از سوالهای متداولی که در زمینه ارزهای دیجیتال بانک مرکزی مطرح شده را پاسخ خواهیم داد:
چرا اخیراً بسیاری از کشورها در حال بررسی رمز ارز بانک مرکزی هستند؟
بیت کوین از زمان راهاندازی در سال ۲۰۰۹ به سرعت رشد کرده است، و الهامبخش انبوهی از ارزها و محصولات مالی بوده که همه از یک تکنولوژی اساسی و زیربنایی مشابهی بهره میبرند. اما بعد از رونمایی لیبرا، پروژه ارز دیجیتال مورد حمایت فیسبوک و مبتنی بر فناوری بلاکچین در سال ۲۰۱۹ بود که دولتهای سراسر جهان با جدیت بیشتری شروع به تحقیق در مورد استفاده از این فنآوری و تکنولوژیهای مشابه نمودند.
آنها به این فکر افتادند که آیا ارزی که توسط شرکتی به گستردگی و قدرتمندی فیسبوک ایجاد شده است میتواند کنترل پول توسط دولت را به چالش بکشد؟ در پاسخ، دولتها به تحقیق و بررسی بیشتر در مورد این پرداختند که آیا میتوانند فناوریهای مشابه را در سیستمهای پرداخت مالی خود قرار دهند.
آیا CBDC جایگزین پولی میشود که امروز استفاده میکنیم؟
بیشتر کشورها ارز دیجیتال بانک مرکزی را به عنوان مکمل پول میدانند، و لزوما به آن به عنوان ارزی که بتواند جایگزین زیرساختهای موجود شود نگاه نمیکنند.
چند کشور در حال آزمایش ارز رمزنگاری شده بانک مرکزی هستند؟
هیچ کس دقیقاً نمیداند چه تعداد است. در یک نظرسنجی که در ژانویه سال ۲۰۲۰ منتشر شد، بانک تسویه حسابهای بین المللی (BIS) ، هماهنگ کننده بانک مرکزی بین المللی، از ۶۶ بانک مرکزی سوال کرد که آیا آنها روی CBDC کار میکنند یا خیر. ۸۰٪ از بانکهای مرکزی گفتند که در حال بررسی این ایده هستند، در حالی که ۱۰٪ به راه اندازی ارز دیجیتال بانک مرکزی برای عموم مردم نزدیک هستند.
آیا همه ارزهای دیجیتال بانک مرکزی از بلاکچین استفاده میکنند؟
خیر. در حالی که بسیاری از بانکهای مرکزی تصور میکنند که بلاکچین میتواند مزایایی مانند افزایش کارایی را به همراه داشته باشد، ولی چندین بانک مرکزی ابراز تردید کردهاند در مورد اینکه مزایای رمز ارز بانک مرکزی الهام گرفته از بلاکچین، آن قدر نیست که ارزش ایجاد و نگهداری را داشته باشد.
به گزارش میهن بلاکچین، کشور چین رمز ارز بانک مرکزی خود را به صورت عملی اجرایی کرده است. فدرال رزرو امریکا نیز به دنبال تحقیق در زمینه رمز ارز بانک مرکزی و دلار دیجیتال است. بسیاری از فعالان بازار، این رفتار بانکهای مرکزی و دولتها را واکنش آنها به رونق بازار ارزهای دیجیتال میدانند. در حالی که بسیاری از کشورها از CBDC خود صحبت کردهاند اما این ارز جدید، بیشتر یک ارز دیجیتال است تا یک کریپتوکارنسی. یکی از المانهای اساسی این ارزهای دیجیتال، متمرکز بودن آنها و وابسته بودن آن به بانک مرکزی کشورهاست. دقیقا موردی که کریپتوکارنسیها به دنبال حذف آنها هستند.
معرفی سه فناوری دفتر کل توزیع شده؛ بلاک چین، هشگراف و تنگل
احتمالا تا به حال در حوزه ارز دیجیتال با نام دفتر کل توزیع شده یا DLT مواجه شدهاید. دفتر کل های توزیع شده قابلیتهای چشمگیر و فراوانی دارند که در این مقاله به سه نوع فناوری آن اشاره میکنیم.
تقاضای ذخیره و تحلیل دادهها در حال افزایش است. داده ها ابتدا در دفاتر کل شخصی ذخیره میشدند و طرفین معامله، جزییات تراکنش را به دفتر کل (لجر) شخصی خودشان وارد میکردند. یک خطا در ورودی داده ها از جانب هرکدام از طرفین تراکنش باعث اختلاف و تناقض دادهها میشد و تاییدیه صحت داده ها به دلیل در دسترس نبودن نسخه خارجی تراکنش بسیار دشوار بود. این موضوع منجر به متمرکزسازی ذخیره داده ها شد که طی آن یک شخص ثالث مورد اعتماد، دفتر کلی همراه با تمام تراکنش ها در اختیار داشت و هنگام بروز اختلاف نقش واسطه را ایفا میکرد. متمرکزسازی ذخیره داده ها منجر به تاخیر (لتنسی) شد و برای هکرها، راه نفوذ و حمله فراهم میکرد. نقاط ضعف ذکر شده منجر به توسعه فناوری های دفتر کل توزیع شده یا DLT ها شد.
دفتر کل توزیع شده یک دیتابیس است که به طور جامع به اشتراک گذاشته میشود و در سراسر شبکه هماهنگ شده و بین چندین سایت، سازمان و محل پخش میشود. دفتر کل دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین توزیع شده به تراکنش ها اجازه میدهد تا شاهدهای عمومی داشته باشند و در نتیجه حمله سایبری را دشوارتر میکند. شرکت کنندگان در هر نود شبکه میتوانند به سوابق اشتراک گذاشته شده در آن شبکه دسترسی داشته و نسخه مشابهی از آن سوابق را در اختیار داشته باشند. به علاوه، هر تغییر یا اصلاح و افزایشی که بر روی لجر یا دفتر کل انجام شود طی چند ثانیه یا دقیقه برای تمام شرکت کنندگان کپی و اعمال میشود.
فناوری های دفتر کل توزیع شده، مشکلات حمله به سیستم متمرکز را برطرف کردند اما تا قبل از اینکه ساتوشی ناکاموتو DLT ای به نام بلاک چین را تاسیس کند، قادر به بررسی کپی و شبیه سازی تراکنش ها (دو بار خرج کردن) نبودند. بلاک چین بیت کوین که یک DLT مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات کار PoW میباشد، اساس چندین فناوری پیشرفته DLT نظیر هشگراف و تنگل شده است.
هدف این مقاله معرفی سه فناوری مختلف دفتر کل توزیع شده یعنی بلاک چین، هشگراف و تنگل میباشد. این مقاله هم چنین به نحوه عملکرد هرکدام از این سه DLT و نحوه مواجهه آن ها با چالش های پیش روی بلاک چین میپردازد. هر بخش به یک فناوری منحصر به فرد، معماری و الگوریتم اجماع آن میپردازد و در آخر، گذر از محدودیت های بلاک چین را مورد بحث قرار میدهد.
بلاک چین
شکل گیری بلاک چین برای این بود که به کاربران امکان دهد تا بین خود و بدون دخالت واسطه، پرداخت ها را انجام دهند و در نتیجه هزینه های واسطه را حذف کنند. این امر توسط یک سرور زمان بندی و توزیع شدهی همتا به همتا انجام میشود تا بتوان ترتیب زمانی تراکنش را اثبات کرد. امنیت سیستم بر اساس این فرض میباشد که نودهای فعال و درستکار نسبت به نودهای هکر قدرت پردازش بیشتری دارند.
معماری
اسم بلاک چین بیانگر معماری فناوری میباشد که در آن گروهی از بلاک ها به یکدیگر متصل اند تا یک زنجیره یا چین را شکل دهند. یک بلاک، مجموعه ای از تراکنش های معتبری است که با یکدیگر تشکیل گروه دادهاند. این بلاک ها به صورت درخت مرکل (Merkle tree)، هش و کدگذاری شده اند. در نتیجه هر بلاک شامل یک هش کریپتوگرافیک بلاک قبلی میباشد که این دو بلاک را به هم متصل میکند. با ایجاد هر بلاک جدید، شکل دهی زنجیره کامل تر میشود.
جنسیس بلاک، اولین بلاک در بلاک چین میباشد. زنجیره اصلی بلاک چین همواره به جنسیس بلاک ارجاع داده میشود. جنسیس بلاک تقریبا همواره داخل نرم افزار برنامه ای که از آن بلاک چین استفاده میکند، گماشته و حک میشود.
اولین کاربرد بلاک چین بیت کوین بود. در بلاک چین، یک بیت کوین زنجیره ای از امضاهای دیجیتالی است. فرد پرداخت کننده با امضای دیجیتالی بر روی هش تراکنش قبلی و کلید عمومی گیرنده، کوین خود را به گیرنده انتقال میدهد. برای جلوگیری از دوبار خرج کردن توسط پرداخت کننده، فناوری بلاک چین مانند یک سرور زمانبندی عمل میکند. سرور پس از دریافت هش بلاکی از تراکنش ها، به آن برچسب زمانی میزند (آن را زمانبندی میکند) و هش را به طور گسترده منتشر میکند. برچسب زمانی (timestamp) مورد نظر اثبات میکند که داده ها در آن زمان وجود دارند. هر برچسب زمانی شامل برچسب زمانی قبلی بوده و اینها شکل دهنده زنجیره میباشند.
هر بلاک در بلاک چین شامل چندین تراکنش است که دارای برچسب زمانی میباشند و هر تراکنش شامل امضای دیجیتالی پرداخت کننده و کلید عمومی گیرنده همراه با هش تراکنش میباشد.
اجماع
در بلاک چین بیت کوین هنگامی که تراکنش جدیدی شکل میگیرد، به تمام نودها اطلاع داده میشود. هر نود تراکنش ها را جمع آوری میکند و یک بلاک را میسازد. نودها براساس الگوریتم اثبات کار (PoW) فعالیت میکنند و باید با تغییر پارامتر nonce در بلاک، به هش ای برسند که با تعداد مشخصی صفر شروع شود. هنگامی که یک نود nonce را برای یک بلاک یافت، آن نود بلاک را در میان نودهای دیگر منتشر میکند. در صورتی که تمام تراکنش های بلاک معتبر باشند و کپی نشده باشند، نودها تراکنش را قبول میکنند. بلاک به تایید اکثریت نودها نیاز دارد و نیازی به تایید تمامی نودها نمیباشد. پس از اینکه اکثریت نودها تراکنش را قبول کردند، بلاک به زنجیره اصلی اضافه میشود و نودها با استفاده از هش بلاک پذیرفته شده به عنوان هش بلاک قبلی، شروع به کار بر روی بلاک جدید میکنند.
محدودیت ها
- فرض اصلی در بلاک چین این است که نودهای درستکار بیشتر از گروه هکرها، قدرت پردازش را در دست خواهند داشت. اگر گروه هکرها بتوانند بیشتر از نودهای درستکار قدرت پردازنده را در دست بگیرند میتوانند از مردم کلاهبرداری کنند.
- هر نود تا زمانی که بلاک شکل بگیرد، تراکنش ها را جمع آوری میکند و سپس برای بلاک، براساس الگوریتم اثبات کار، nonce مییابد. در آخر، این بلاک برای دریافت تاییدیه به نودهای دیگر فرستاده می شود. این موضوع بین ایجاد تراکنش و تایید آن، تاخیر ایجاد میکند و میزان این تاخیر متاثر از تعداد تراکنش های باز و قدرت اجرایی نودها میباشد.
- تمام نودهایی که در ایجاد و تایید بلاک ها دخیل اند، تشویق میشوند. کاربری که درخواست انتقال (تراکنش) را ایجاد میکند موظف است کارمزد انتقال را پرداخت کند تا زمان و انرژی مورد استفاده نودها برای انتقالهایی با مقادیر کم را هم که بسیار گران است، جبران شود.
هشگراف
دفتر کل عمومی غیرمتمرکز هشگراف، توسط شورای هشگراف هدرا (Hedera Hashgraph Council) اداره میشود. هشگراف در صدد برطرف کردن موانع عملکرد، امنیت، نظارت، ثبات و معرفی رویه قانون گذاری است تا جایگزین بهتری برای بلاک چین باشد. هشگراف تقریبا راندمان کامل پهنای باند را ارائه داده و از تحمل خطای بیزانس (aBFT) برای رسیدن به اجماع و حفظ استانداردهای برتر امنیتی استفاده میکند.
هسته هشگراف بر اساس جاوا میباشد. در نتیجه، اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه غیرمتمرکز با استفاده از جاوا کدگذاری میشود.
هشگراف هدرا (Hashgraph Hedera)، ارزهای دیجیتال را برای انجام پرداخت ها و کارمزدهای پرداخت را برای استفاده از پلتفرم تعیین کرده است.
معماری
بلاک چین ساختار درختی دارد. زنجیره اصلی ریشه درخت و نودها شاخه های آن میباشند. در بلاک چین برای جلوگیری از رشد بیش از حد شاخه ها، آنها را هرس میکنند. در مقابل، هشگراف شاخههای جدید را شکل میدهد و نود را به زنجیره اصلی برمیگرداند.
سیستم فایل هشگراف به کابران اجازه میدهد تا با به اجماع رسیدن، دقیقا تعیین کنند چه اطلاعاتی ذخیره شود و کدام یک ذخیره نشود. یک فایل باید توسط هش خود در دسترس باشد و یک شماره شناسه ID داشته باشد. فایل ها در هشگراف در درخت مرکل ذخیره میشوند اما برای اینکه توسعه دهندگان بتوانند آن ها را تغییر دهند، کلاسهایی در جاوا ارائه شده است.
نودها تراکنش هایی که از کاربران گرفته اند را با استفاده از پروتکل شایعه پراکنی (gossip protocol) در سراسر شبکه به اشتراک میگذارند. پس از اینکه تراکنش میان تمام نودها پخش شد، نودها الگوریتم اجماع هشگراف را اجرا میکنند تا به توافقی بر سر زمان بندی برسند و به ترتیب زمانی هر تراکنش را مرتب کنند. سپس هر نود نسخه وضعیت هش گراف خود را به روز رسانی میکند.
اجماع
همانطور که گفته شد، هشگراف از مکانیزم اجماع (aBFT) استفاده میکند. این مورد بدان معناست که هیچ عضوی به تنهایی نمیتواند باعث جلوگیری رسیدن جامعه به اجماع شود و هم چنین نمیتواند پس از رسیدن به اجماع، آن را تغییر دهند. در هشگراف، حتی اگر هکرها بتوانند پیام های مورد نظر خود را کنترل یا حذف کنند، باز هم اجماع به دست خواهد آمد. فرض این است که بیش از دو سوم نودها درستکار باشند و اگر یک پیام مکررا از یک نود به نود دیگر در سراسر اینترنت فرستاده شود، هر نود می تواند توسط دیگری و الی آخر از پیام آگاه شود.
مقایسه با بلاک چین
- با کنار گذاشتن الگوریتم اجماع اثبات کار، راندمان هشگراف با توجه به عدم نیاز به پهنای باند و انجام هزینه برای سخت افزار، افزایش یافته است. کاربران میتوانند از سخت افزار مقرون به صرفه و در دسترس استفاده کنند و پهنای باند مورد نیاز تنها برای اطلاع دادن به تمام نودهای در رابطه با تراکنش است. هم چنین تاخیر و زمان بین تراکنش و تایید را کاهش میدهد.
- مکانیزم شایعه پراکنی سریعتر و ارزانتر از PoW است اما هر دو یک فرض را دنبال میکنند و آن این است که هکرها نمیتوانند همزمان به بیش از یکسوم نودها حمله کنند. اگر هکرها با قدرت کافی پردازنده، بیش از یک سوم نودهای شبکه را مسدود کنند، ممکن است شبکه با اختلال مواجه شود.
تنگل، فناوری دفتر کل توزیع شده برای اینترنت اشیا (IoT) است و ویژگی های مورد نیاز برای ایجاد سیستم ریزپرداخت ماشین به ماشین را ارائه میدهد. IOTA ارز دیجیتالی دارای فناوری تنگل است.
ریزپرداخت ها به دلیل کارمزد بالا تراکنش و مکانیزم اجماع اثبات کار، معضل جدی در بلاک چین میباشند. تنگل این معضل را با حذف تفاوت بین صادرکننده و تاییده کننده برطرف میکند.
معماری
تنگل برای ذخیره سازی تراکنش ها از ساختار گراف جهت دار غیرمدور یا (DAG) بهره برده است. هنگامی که تراکنش جدیدی ایجاد میشود، DAG دو تراکنش قبلی را تایید میکند. اگر تراکنش A تراکنش B را تایید کند، نشان دهنده این است که A به طور مستقیم B را تایید کرده است. در سناریویی که A مستقیما B و B مستقیما C را تایید میکند، پس A غیرمستقیم C را تایید میکند.
به منظور صدور یک تراکنش، نود بر اساس الگوریتم، دو تراکنش دیگر را برای تایید انتخاب میکند. سپس بررسی میکنند که دو تراکنش با یکدیگر تناقض نداشته باشند. در صورت وجود تناقض، نود تراکنش متناقض را تایید نمیکند. برای تایید تراکنش، نود باید پازل کریپتوگرافیک مشابه با بلاک چین بیت کوین را حل کند.
هر تراکنش در IOTA دارای وزن ۳n میباشد که n عدد صحیح مثبت است. تراکنش هایی با وزن بیشتر مهم تر از تراکنش با وزن کمتر هستند. وزن تجمعی هر تراکنش برابر است با وزن تراکنش به علاوه مجموع وزن های تمام تراکنش هایی که مستقیم یا غیرمستقیم تایید شده اند.
هر تراکنش در تنگل شامل یک دسته هش میباشد. تمام تراکنش هایی که یک تراکنش کامل را تشکیل میدهند دارای دسته هش مشابه اند. تمام تراکنش ها به غیر از انعام ها شامل هش شاخه (برنچ هش) میباشند. علاوه بر این شامل هش تنه اصلی (ترانک هش) نیز میباشند که این هش، تراکنش را به تراکنش بعدی در دسته متصل میکند. در آخر، تمام تراکنش ها شامل هش تراکنش شخصی خود میباشند.
مقایسه با بلاک چین
- معماری تنگل با بلاک چین متفاوت است. بلاک چین دارای ساختار توزیع شده جهانی میباشد که در آن نودها نسخه ای از لجر را حفظ میکنند. در تنگل، داده ها در DAG ذخیره میشوند.دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین
- در تنگل، تراکنش ها مستقیما توسط تراکنش های جدید تایید میشوند و مجبور نیستند منتظر بمانند تا در بلاک قرار گیرند. این مورد تاخیر بین شروع به کار و تراکنش را کاهش میدهد.
- نهاد مجزایی برای تایید تراکنش ها وجود ندارد. برای اینکه تراکنش جدیدی رخ دهد، باید دو تراکنش دیگر تایید شوند، بنابراین باعث حذف مفهوم مشوق پولی و کاهش چشمگیر هزینه تراکنش میشود و ریز تراکنش ها را در سیستم امکان پذیر میکند.
پارامترها
بلاک چین
هشگراف
تنگل
داده ها در گراف جهت دار غیرمدور (DAG) ذخیره میشود.
نتیجه گیری
از زمان شکل گیری بلاک چین در سال ۲۰۰۸، دنیای فناوری های دفتر کل توزیع شده با سرعت زیادی در حال رشد است و فناوری های جدید برای مشکلات موجود در فناوری های قدیمی راه حل ارائه میدهند. تنگل و هشگراف دو نمونه از چنین فناوری هایی میباشند که به مشکل هزینه های زیاد تراکنش و تاخیر بالای موجود در بلاک چین میپردازند.
ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یا ارز دیجیتال ملی چیست؟
ایران کیریپتو کارسنی یکشنبه 10 اسفند 1399
ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یا ارز دیجیتال ملی با الهام از بیت کوین و فناوری بلاک چین کاربرد نسبتا جدیدی در حوزه ارزهای دیجیتال است.
ویژگیهای بیت کوین عالی است. اما چرا نمیتوان از آن برای خرید قهوه یا پرداخت مالیات استفاده کرد؟ رمز ارز BTC نوعی پول دیجیتال است، اما استفاده از آن به عنوان ارز روزمره چندان ایدهآل به نظر نمیرسد. این کاربرد احتمالاً توسط نوع دیگری از داراییهای دیجیتالی ارائه میشود: ارز دیجیتال بانک مرکزی (Central Bank Digital Currencies) یا ارز دیجیتال ملی که به اختصار CBDC نامیده میشود و میتواند به عنوان ارز روزمره برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار بگیرد.
بسیاری از کشورها در حال بررسی ایده ارزی کاملا دیجیتال هستند و چند کشور به اجرای آزمایشی آن دست زدهاند. اما چه چیزی ارز دیجیتال بانک مرکزی یا ملی کشورها را از سایر داراییهای دیجیتال متفاوت میکند؟ در ادامه به این سوال میپردازیم.
مقدمه
فناوری موجود در جابجایی پول در امور مالی همگام با سرعت تغییرات بقیه ابعاد در جهان نبوده است. ارسال پول میتواند پرهزینه باشد و زمان بیشتری از آنچه در دنیای حاضر ایده آل به نظر میرسد، به طول انجامد.
بسیاری از دولتها در حال توسعه نوع جدیدی از ارز دیجیتال هستند. مزیت اصلی ارز دیجیتال ملی افزایش کارایی سیستمهای دفتر کل توزیع شده میهن بلاکچین پرداخت و هزینههای کمتر برای خدمتدهندگان و کاربران است. شما میتوانید یک ارز دیجیتال بانک مرکزی را به عنوان ارز فیات دیجیتال تصور کنید که روی یک لایه فناوری جدید که از پیشرفتهای ایجاد شده توسط بلاک چین الهام گرفته شده است، قرار دارد. به احتمال زیاد در دهه آینده بسیاری از کشورها از ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) استفاده خواهند کرد.
ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست؟
ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) نوع دیجیتالی ارز فیات بوده که مطابق قوانین دولتی بانک مرکزی یک کشور به عنوان پول خلق شده است. رویکرد برای طراحی ارز دیجیتال ملی بسته به کشور صادر کننده احتمالاً بسیار متفاوت خواهد بود. برخی از اجراها احتمالاً مبتنی بر بلاک چین یا نوع دیگری از فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) خواهد بود، در حالی که برخی نمونهها احتمالاً فقط یک پایگاه داده متمرکز هستند. در موارد مبتنی بر بلاک چین، برای نشان دادن شکل دیجیتالی ارز فیات از توکن استفاده میکنند.
اگرچه می توانیم استدلال کنیم که ایده ارز دیجیتال بانک مرکزی از رمز ارزهایی مانند بیت کوین الهام گرفته شده، اما تفاوت آنها کاملا محرز است. این نوع ارزها توسط یک دولت ساخته و ارائه میشود.
ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین بدون مرز هستند و توسط هیچ دولت یا نهاد متمرکزی صادر نمیشوند. البته این بدان معنا نیست که شما نمیتوانید با یک ارز دیجیتال بانک مرکزی پرداختهای بینالمللی انجام دهید، اما در سیستم بیت کوین، اتریوم یا دیگر رمز ارزهای مانند آنها مرز یا کشور هیچ معنی خاصی ندارد.
بسیاری از بانکهای مرکزی در حال بررسی یا حتی به طور فعال اثبات مفهوم ارز دیجیتال ملی هستند. چین از سال 2014 در حال کار روی پروژهای تحت عنوان DC/EP به عنوان ارز دیجیتال / پرداخت الکترونیکی بوده و آزمایشات برای یوان دیجیتال در شهرهای مختلف را اجرا کرده است. بانک مرکزی اروپا (ECB) گزارشی را در اکتبر سال 2020 منتشر کرد که پیشنهاد یورو دیجیتال را داده و محاسن چنین ارز دیجیتالی را ارزیابی کرده است.
مفهوم ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)
از دیدگاه فناوری، ارز دیجیتال بانک مرکزی اساسا یک پایگاه داده است که توسط دولت (یا نهادهای تأیید شده در بخش خصوصی) اداره و کنترل میشود. به همین دلیل است که ارز دیجیتال ملی یک پایگاه داده خصوصی است، زیرا فقط کاربران تأیید شده توانایی انجام تراکنش در شبکه را دارند.
با توجه به اینکه ارز دیجیتال بانک مرکزی دارای یک نهاد متمرکز کنترلکننده پایگاه داده است، در نتیجه توانایی جلوگیری از انجام معاملات، برگرداندن معاملات، مسدود کردن وجوه یا آدرسهای لیست سیاه را دارد.
بسیاری از ارزهای دیجیتال بانکهای مرکزی احتمالا روی بلاک چینهای خاص خود اجرا خواهند شد. با این حال، برخی از آنها ممکن است در بلاک چینهای عمومی نیز منتشر شوند. به این ترتیب، دارندگان این رمز ارزها میتوانند داراییها را روی یک لایه بدون نیاز به مجوز تبدیل کنند. این میتواند بهترین حالت را برای هر دو فضا فراهم کند، زیرا لایه نیازمند مجوز میتواند کنترل لازم را برای بانک های مرکزی فراهم کند، در حالی که لایه بدون نیاز به مجوز میتواند قویترین ضمانتهای امنیتی را ارائه دهد. با این حال، این یک احتمال است. تاکنون هیچ بلاک چین عمومی در معرض آزمایش زمان برای حصول اطمینان از چنین کارایی نبوده تا این طرح عملی گردد.
گذشته از همه توضیحلات بالا، توصیف کلی نحوه کار یک ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) تا حدودی دشوار است، زیرا هر کشور رویکرد متفاوتی دارد و احتمالا هر کشور این فناوری را متناسب با نیازهای خاص خود تنظیم میکند.
مزایای ارز دیجیتال ملی
ممکن است قبلاً عبارت “banking the unbanked” را در رابطه با ارزهای رمزپایه شنیده باشید. این عبارت اشاره به افرادی در سراسر جهان دارد که هیچ حسابی در بانکها نداشته و در واقع از خدمات بانکی بیبهره هستند. اگرچه این ایده جذابیتهایی دارد، اما ارزهای دیجیتال بانکهای مرکزی میتوانند بهتر از ارزهای رمزپایه غیر متمرکز مانند بیت کوین به این هدف دست یابند. هر شهروند قانونی که به راحتی به یک حساب بانکی معمول دسترسی داشته باشد، میتواند دامنه خدمات مالی دریافتی خود را افزایش دهد.
مزیت دیگر پیشرفتهای فناوری که ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) میتواند به همراه داشته باشد، ترمیم اساسی سیستم پول است. در حالی که بخش عمدهای از پول فیات اساسا اعداد موجود در یک پایگاه داده است، اما بیشتر زیرساختها کاملا قدیمی هستند. ارسال ایمیل در بعد از ظهر روز تعطیل همانطور که باید، چند ثانیه طول میکشد. در حالی که به لطف سیستم مالی پیچیده و ناکارآمد فعلی، ارسال پول میتواند چندین روز زمان ببرد.
طی اقدامات اقتصادی در مواجه با بیماری همهگیر کووید-19، مشاهده شد که بانکهای مرکزی باید سریعتر از هر زمان دیگری اقدام کنند. CBDC ممکن است بانکهای مرکزی و موسسات مالی را قادر سازد تا تغییرات سیاست پولی را مستقیما و سریعتر از گذشته اعمال کنند. این امر میتواند امکان تغییر اساسی در نحوه عملکرد بانکداری مرکزی را به دنبال داشته باشد.
ارز دیجیتال ملی همچنین پیگیری فعالیتهای غیرقانونی را برای دولتها و بانکهای مرکزی آسانتر میکند.
ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) و استیبیل کوینها
ارز دیجیتال ملی تا حد بسیار زیادی مانند یک استیبل کوین به نظر میرسد؟ درست است. از لحاظ عملکردی، این دو تا حدی شبیه به هم بوده و هر دو نمایانگر پول فیات به صورت یک ارز دیجیتال هستند. با این حال با کمی دقت در هر یک متوجه تفاوتهای عمده آنها خواهید شد.
صدور استیبل کوینها به طور معمول توسط یک نهاد خصوصی انجام میشود و آنها اساسا نمایندگی پولهای فیات یا دیگر داراییها هستند. استیبل کوینها را میتوان با ارزشی که نماینده آن در شبکه هستند بازخرید کرد، اما در عین حال پول فیات نیستند. این در حالی است که ارز دیجیتال بانک مرکزی توسط دولت به عنوان پول فیات صادر میشود.
ارز دیجیتال ملی و دیگر ارزهای دیجیتال
همانطور که قبلا اشاره شد، ارز دیجیتال بانک ملی با ارزهای رمزپایه متفاوت هستند. ارز های CBDC توسط بانک مرکزی صادر شده و از طرف دولت مجوز قانونی دارند. یک ارز دیجیتال بانک مرکزی را میتوان مانند یک اسکناس در نظر گرفت. آنها واحد محاسبه، وسیله پرداخت و ذخیره ارزش هستند.
ارزهای رمزپایه واقعی مانند بیت کوین کاملا متفاوت هستند. آنها توسط یک دولت صادر نشده و واقعا خود را درگیر مرزهای ملی نمیکنند. آنها بینیاز به مجوز، عدم نیاز به اعتماد و مقاوم در برابر سانسور هستند. علاوه بر این، هیچ موجودیت متمرکز کنترلکننده شبکه وجود ندارد. به عنوان مثال، هیچ کس نمیتواند آدرس بیت کوین شما را به دلیل ارسال تراکنش به آدرس بیت کوین دیگر در لیست سیاه قرار دهد.
در اینجا سوالی که مطرح میشود این است که کدام نوع ارز دیجیتال بهتر است؟ جواب کوتاه این است که بستگی به مورد استفاده دارد. این واقعیت که آلیس میتواند بیت کوین را بدون هیچ واسطه یا کسی که توانایی سانسور معامله را داشته باشد برای باب ارسال کند، ایدهای بسیار عالی است. در عین حال، نقاط ضعفی هم دارد. اگر مقدار زیادی از پول به سرقت برود چطور؟ اگر آلیس به طور تصادفی پسانداز زندگی خود را به آدرس اشتباهی بفرستد، چه میشود؟
گاهی اوقات، وجود یک نهاد کنترلکننده جهت برگرداندن تراکنشها یا آدرسهای لیست سیاه برای یک شبکه مفید است، اما در سایر مواقع، بهرهمندی از مزایایی که یک شبکه غیر متمرکز مانند بیت کوین میتواند به جهانیان ارائه دهد، مفیدتر است.
سخن پایانی
به طور خلاصه، میتوان گفت که ارز CBDC نوعی دیجیتال از پول فیات است. بسیاری از پیادهسازیهای ارز دیجیتال بانک مرکزی به احتمال زیاد از فناوری بلاک چین استفاده کرده و راهی بدون اصطکاک برای هر فرد جهت پرداخت دیجیتال فراهم میکنند.
به سمت تکنولوژی؛ همراه با بلاک چین
احتمالا می دانید که تکنولوژی با سرعت بسیار زیاد و به صورت تصاعدی در حال پیشرفت است. قاعدتا لازم است که بشر خود را با تکنولوژی های جدید همسو کند تا بتواند از مزایای آن در زندگی خود بهره ببرد. تکنولوژی بلاک چین نیز از جمله تکنولوژی های نوظهوری است که پتانسیل اعمال تغییرات شگرف در زندگی بشر را داراست. از این رو دانستن اینکه بلاک چین چیست شاید برایتان جهت درک کارکرد این فناوری کارساز باشد. خیلی از کاربران گمان میکنند بلاک چین همان بیت کوین است و یا بلاک چین تنها در بیت کوین خلاصه می شود اما این باور اشتباهی است بلکه بلاک چین کاربردهای بسیار زیادی دارد که ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین یکی از آن ها است. البته با آگاهی از چیستی بلاک چین می توانید به این موضوع پی ببرید.
بیت کوین؛ ارز دیجیتال مردم محور
می توان انتظار داشت که تا کنون نام بیت کوین را شنیده باشید. ارز دیجیتالی که خیلی از مردم آن را جهت سرمایه گذاری انتخاب کرده اند و اکثرا خرسند از این اقدام خود هستند. اما به واقع بیت کوین چیست؟ بیت کوین یک نوع ارز رمزنگاری شده است که توسط هیچ نهاد دولتی و مرکزی کنترل و اداره نمی شود. اما این یک تعریف از جمله تعاریف بسیار مختصر درباره بیت کوین است. اینکه بیت کوین چگونه کار می کند؟ به چه دلیل و توسط چه کسی ساخته شده؟ چگونه کار می کند و ارتباطش با بلاک چین چیست؟ نیازمند مطالعات بیشتر در رابطه با بیت کوین است. اما در پاسخ به سوال آخر می توان به صورت مختصر بیان کرد: بلاک چین محل ثبت و ذخیره ی تراکنش های بیت کوین است؛ یک نوع دفتر کل توزیع شده ی غیر متمرکز!
میهن بلاکچین؛ مرجعی آموزشی و تخصصی در حوزه ارزهای دیجیتال و تکنولوژی بلاک چین
چه برای سرمایه گذاری و چه برای ایجاد کسب و کار در حوزه ارزهای دیجیتال و تکنولوژی بلاک چین لازم است ابتدا با مفاهیم آن آشنا شوید. قطعا فردی که می داند روی چه چیزی سرمایه گذاری می کند و یا می خواهد کسب و کارش را در چه حوزه ای پیاده سازی کند؛ بسیار موفق تر از فردی است که ندانسته و بدون آگاهی وارد این فضا می شود. وبسایت میهن بلاک چین فعال در زمینه ارزهای دیجیتال و تکنولوژی بلاک چین است که مبانی و مفاهیم این علم را از سطوح مبتدی تا پیشرفته در اختیار کاربران عزیز قرار داده است. علاوه بر مشاهده قیمت لحظه ای ارزهای دیجیتال می توانید با مطالعه مطالب وبسایت میهن بلاکچین، به یک فرد خبره در حوزه ارزهای دیجیتال و بلاک چین تبدیل شوید.