حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت

میلیاردی که فرانسه را به کشور استارت آپ ها تبدیل می کند

خاویر نیل، کارآفرین معروف فرانسوی است که طی یک اقدام جالب مقری برای استارتاپ‌های جوان کشورش راه‌اندازی کرده است.

به گزارش سیناپرس به نقل از زومیت،خاویر نیل در دو جمله به این شکل خلاصه می‌شود: سرمایه‌داری با دارایی ۶.۷ میلیارد دلار که هشتمین ثروتمند فرانسوی است. وی تاکنون صدها میلیون دلار از سرمایه‌ی خود را صرف تلاش برای ترویج کارآفرینی برای جوانان کرده است.

از بزرگ‌ترین اقدامات وی در این خصوص، صرف هزینه‌ی ۵۰ میلیون دلار برای تأسیس یک مدرسه‌ی برنامه‌نویسی رایگان در سال ۲۰۱۳ در پاریس بود؛ علاوه بر این وی ۳۰۰ میلیون دلار برای راه‌اندازی بزرگ‌ترین شرکت سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی استارتاپ‌ها در سال گذشته هزینه کرد. این شرکت که استیشن‌اف Station F نام دارد، ۱۰۰۰ استارتاپ را در فضایی به اندازه‌ی ۶ زمین فوتبال مشغول به کار کرده است. در خارج از این فضا، کارگران ساختمانی مشغول ساخت یک رستوران، چند هتل و سه بلوک آپارتمانی برای کارآفرینان هستند. از طرفی نیل و امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور جوان فرانسه دوستان هم‌فکر یکدیگر هستند و هر دو نفر تلاش دارند مدل‌های کسب و کارهای ساختارشکنانه را در فرانسه پیاده‌سازی کنند. تاکنون نیل بیش از ۴۰۰ استارتاپ را پشتیبانی کرده است.

در دهه‌ی ۱۹۸۰، فرانسه مقدمات لازم را برای تبدیل شدن به قطب کارآفرین‌ها فراهم کرد. نیل قبل از این‌که در این راستا قدم بردارد، یک نوجوان درونگرای هکر بود و با رایانه‌ی شخصی خود کدنویسی می کرد. در سال ۱۹۸۲، یعنی یک دهه قبل از این‌که دیگر کشورها به شبکه‌ی جهانی وب بپیوندند و دو سال قبل از متولد شدن مارک زاکربرگ، فرانسه مانیتورهای پلاستیکی کوچکی را به دستگاه‌های تلفن متصل کرد تا امکان برقراری یک ارتباط دایال‌آپ فراهم شود. بنابراین، فرانسوی‌ها زودتر حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت از تمام مردم جهان آنلاین شدند.

البته باورش سخت است؛ اما در آن زمان شرکت دولتی فرانس تلکام یک سیستم ارتباطی جدید به نام مینی‌تل به هر خانواده‌ی فرانسوی عرضه کرد که با استفاده از آن ۲۵ میلیون شهروند این کشور می‌توانستند از وضعیت آب و هوا مطلع شوند، خریدهای خواروبار خود را انجام دهند و هزینه‌ی سرویس‌های مختلف را به وسیله‌ی هزینه‌ی قبض تلفن‌ پرداخت کنند.

نیل در یک خانواده‌ی متوسط ۴ نفره بزرگ شد. وقتی به سن ۱۷ سالگی رسید، پدر خود را مجبور کرد یک خط تلفن دیگر برای نصب مینی‌تل خریداری کند. بنابراین به وسیله‌ی یک شبکه‌ی دایال‌آپ توانست با دیگر گیک‌های دنیای رایانه وارد چت و گفتگو شود؛ ضمن این‌که به توسعه‌ی Minitel Rose که یکی از سرویس‌های پرطرفدار چت بود، کمک کند.

در واقع، روش درآمدزایی این سیستم چیزی مشابه آی‌او‌اس اپل و اندروید گوگل بود. به این ترتیب، فرانس تلکام ۷۵ درصد از درآمد حاصل از خدمات خود را با نسل جدیدی از هکرهایی که کارآفرینان دنیای دیجیتال شده بودند، سهیم شد. وقتی نیل به ۲۲ سالگی رسید، توانست سرویس Pon Editions مینی‌تل را به قیمت ۲۰۰۰ فرانک خریداری کند و ۲ سال بعد آن را به قیمت ۱.۶ میلیون فرانک بفروشد.

سرمایه‌ی نیل با گذشت زمان رشد کرد و مینی‌تل دیگر پتانسیل گذشته را نداشت. وقتی وب جهانی روی کار آمد، این سیستم خود به خود منزوی شد. نیل با الهام از ایالات متحده و با کمک سرمایه‌ای که از فروش نرم‌افزار پس‌انداز کرده بود اولین سرویس ارائه‌دهنده‌ی اینترنت در فرانسه را در سال ۱۹۹۴ تأسیس کرد و نام آن را ورلدنت گذاشت. او کیت های اتصال رایگان به اینترنت را در مجلات برای میلیون ها فرانسوی عرضه کرد. در نهایت نیل در ۳۳ سالگی ورلدنت را به قیمت بیش از ۵۰ میلیون دلار فروخت.

تا این قسمت داستان نیل می‌توانست سرگذشت یک قهرمان سیلیکون ولی باشد؛ اما نیل فرانسوی دانشگاه را رها کرده بود و هیچ حمایت مالی خانوادگی نداشت تا بتواند در خارج از فرانسه هم راه خود را باز کند. این‌که او توانسته بود در دهه‌ی ۹۰ در فرانسه به یک کارآفرین فناوری تبدیل شود، به اندازه‌ی کافی شاهکار محسوب می‌شد؛ چرا که در آن زمان، کارآفرینی با موانع زیادی همراه بود. قوانین شغلی بسیار سختگیرانه بود و استارتاپ‌ها در هنگام مواجهه با بن‌بست مجبور به کاهش اعضای تیم خود می‌شدند. در همان زمان، مدیران شرکت تلکام فرانس با وی رفتار تحقیرانه‌ای پیش گرفتند. در واقع آن‌ها فقط درآمدزایی حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت نیل را می‌خواستند و نمی‌خواستند همکاری جدی‌تری با او داشته باشند.

نیل از موضع قدرت وارد عمل شد. در سال ۲۰۰۲، خاویر نیل شرکت Free را تأسیس کرد که خدمات سه‌گانه‌ی وب، تلویزیون و تلفن ارائه می‌داد. درست همان کاری که شرکت‌های AT&T و ورایزن انجام می‌دادند. در سال ۲۰۱۲ مشترکین فرانسوی برای برخورداری از خدمات اینترنتی حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت مجبور به پرداخت ۵۰ یورو در ماه بودند. هکر سابق در مقابله با شرکت‌هایی مانند فرانس تلکام این مبلغ را به ۲۵ یورو در ماه کاهش داد. این حرکت سهم Free را طی دو سال به سه برابر افزایش داد و نیل به عنوان یک چهره‌ی شاخص در بین کارآفرینان فرانسوی معرفی شد.

پس از آن، نیل تصمیم گرفت سرمایه‌گذاری خود را در عرصه‌ی تکنولوژی دو برابر کند. از این رو با شرکت سرمایه‌گذاری کیما وارد همکاری شد. مقر این شرکت اکنون در طبقه‌ی بالای ساختمان استیشن اف قرار دارد. از طرفی ستارگان مطرحی مانند تونی فادل، مدیر ارشد سابق اپل در پروژه‌ی ترموستات Nest، نیل را حمایت کردند. شرکت کیما ادعا می‌کند که فعال‌ترین شرکت سرمایه‌گذاری در جهان است که سابقه‌ی حمایت از ۴۰۰ شرکت را در رزومه‌ی خود دارد.

خاویر نیل روزانه ۱۵۰۰ ایمیل دریافت می‌کند و به تک‌تک آن‌ها پاسخ می‌دهد. زمانی که تیم نیل به این نتیجه برسد که شرکتی ارزش سرمایه‌گذاری دارد، جزئیات را به او ایمیل می‌کند و آقای میلیاردر اقدام به امضای اسناد لازم می‌کند.

از طرفی، نیل تمایل دارد در مدیریت خود دخالت مستقیم نداشته باشد. یکی از همکاران او می‌گوید: «در تاکسی به همراه نیل نشسته بودیم و از جلسه‌ای برمی‌گشتیم. نیل از من پرسید کدام‌یک از شرکت‌ها در معرض افول قرار دارند؟ پس از این‌که وی اسم چند شرکت را شنید، واکنش خاصی نشان نداد.»

نیل حتی هیچ‌وقت از شرکت کیما تقاضای گزارش مالی برای ارزیابی رشد و درآمدزایی شرکت‌های زیر نظر نکرده بود؛ زیرا او، استیشن اف را برای درآمدزایی تأسیس نکرده است. نحوه‌ی مدیریت و پشتیبانی او از استارتاپ‌ها، یک رویکرد بشردوستانه را تداعی می‌کند. از نظر نیل حمایت شرکت‌های نوپا بیش از آن‌که درآمدزا باشد، هیجان‌انگیز است؛ کاری که هیچ سرمایه‌دار دیگری انجام نمی دهد.

در دهه‌ی گذشته نیل سرمایه‌ی زیادی صرف پرورش کارآفرینانی مانند خودش کرده است. در سال ۲۰۱۳، او ۳ درصد از سهام Free را به قیمت ۴۰۰ میلیون دلار فروخت و بخشی از از این پول را صرف ساخت مدرسه‌ی برنامه‌نویسی کرد.

وی پس از ملاقات با رکسانا وارزا و همراهی او تصمیم گرفت یک انکوباتور با ظرفیت پشتیبانی از ۱۰۰۰ استارتاپ را راه‌اندازی کند. در آن زمان، بسیاری از استارتاپ‌های پاریس در ساختمان‌های کهنه یا خیابان های باریک مشغول به فعالیت بودند. شرکت نیل توانسته است حدود ۳۰ سرمایه‌گذار را به خود جذب کند. با این حال او می‌گوید: «هنوز به حمایت های مالی بزرگ‌تری احتیاج داریم.»

نیل به‌طور شگفت‌انگیزی با یکپارچه‌ ساختن حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت شرکت‌ها که در سیلیکون‌ولی رایج است، مخالفت دارد. او می‌گوید: «ترجیح می‌دهم به‌جای داشتن یک شرکت ۵ میلیارد دلاری که پس از ۵ سال از صحنه خارج می‌شود، یک شرکت به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار داشته باشم که در بلندمدت به موفقیت برسد.»

سایه سقوط نفت بر پارس جنوبی/ اجرای فازهای جدید متوقف نمی‌شود

مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس با تشریح جزئیات افزایش درآمدهای گازی ایران، گفت: با وجود سقوط قیمت نفت، اما توسعه فازهای جدید پارس جنوبی متوقف نخواهد شد.

علی اکبر شعبانپور در گفتگو با مهر درباره آخرین وضعیت توسعه فازهای جدید پارس جنوبی با وجود سقوط آزاد قیمت نفت ایران به بشکه‌ای کمتر از ۳۰ دلار، گفت: با وجود با وجود سقوط قیمت نفت اما توسعه فازهای جدید پارس جنوبی متوقف نخواهد شد.

مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس با اعلام اینکه هم اکنون اجرای فازهای باقی‌مانده این میدان مشترک گازی مطابق با یک اولویت بندی جدید انجام می‌شود، تصریح کرد: بر این اساس پس از تکمیل و بهره‌برداری کامل از فاز ۱۷ و ۱۸ پارس جنوبی، راه‌اندازی فازهای ۱۹، ۲۰ و ۲۱ پارس جنوبی در اولویت بعدی توسعه قرار می‌گیرد.

این مقام مسئول با تاکید بر اینکه اجرای فازهای ۲۲، ۲۳، ۲۴، ۱۳ و ۱۴ پارس جنوبی در اولویت سوم توسعه پارس جنوبی قرار دارد، اظهار داشت: در مجموع بهره‌برداری کامل از تمامی این فازها در اولویت توسعه پارس جنوبی گنجانده شده و نوسان‌های قیمت نفت تاثیری بر توسعه این میدان مشترک گازی ندارد.

شعبانپور همچنین در پاسخ به پرسش مهر که آیا با وجود سقوط قیمت نفت و گاز در بازار توسعه فازهای پارس جنوبی کماکان اقتصادی خواهد بود؟ بیان کرد: پارس جنوبی در کنار مشترک بودن آن، اما محصولات تولیدی در هر فاز با وجود سقوط قیمت‌ها، توسعه آن را کماکان اقتصادی نگاه داشته است.

مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس با یادآوری اینکه هم اکنون با احتساب میعانات گازی بشکه‌ای حدود ۳۰ دلار و قیمت های فعلی گاز طبیعی، اتان، گاز مایع و گوگرد درآمد هر فاز استاندارد پارس جنوبی سالانه حدود دو میلیارد دلار برآورد می‌شود، خاطرنشان کرد: از این رو سرمایه گذاری حدود ۶ میلیارد دلاری در هر فاز در مدت زمان ۲.۵ تا ۳ سال قابل بازگشت خواهد بود.

حسن بویری مجری طرح توسعه فاز ۱۷ و ۱۸ پارس جنوبی هم اخیرا درباره اقتصادی بودن ساخت و توسعه فازهای میدان پارس جنوبی همزمان با سقوط آزاد قیمت نفت، گفته است: کل هزینه طراحی، ساخت، نصب و راه‌اندازی فاز ۱۷ و ۱۸ پارس جنوبی حدود ۶ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار بوده که با وجود کاهش قیمت نفت، این سرمایه گذاری گازی از نظر اقتصادی دارای توجیه بوده و حتی سودآور هم است.

این مقام مسئول همچنین با تاکید بر این که بر اساس سیاست‌های کلان وزارت نفت، گاز تولیدی در فاز ۱۷ و ۱۸ پارس جنوبی قرار است جایگزین فرآورده‌های نفتی مصرفی در صنایع و نیروگاه‌های برق کشور شود، بیان کرده است: از این رو معادل ۵۰ میلیون متر مکعب به طور متوسط روزانه در مصرف انواع فرآورده‌های نفتی به ویژه گازوئیل صرفه‌جویی حاصل خواهد شد و حتی امکان صادرات فرآورده‌های نفتی فراهم می‌شود.

پیشنهادهای بیست‌گانه برای مدیریت بازار ارز/ازتجربه قبل غافل نشویم

وزیر اسبق صنعت با اشاره به تجربه دور قبلی تحریم‌ها علیه کشورمان، پیشنهادهای بیست‌گانه‌ای را برای مدیریت هرچه بهتر بازار ارز ارائه داد.

به گزارش مهر، خروج آمریکا از برجام و تهدید رییس جمهور این کشور به بازگشت تحریم ها علیه کشورمان که کاملا قابل پیش بینی بود، شرایط تجربه شده ای را برای اقتصاد کشور ایجاد خواهد کرد و در صورت بهره گیری صحیح و دقیق از دستاوردهای دور قبلی تحریم ها، می توان دور جدید تحریم ها را نیز با فشار کمتری پشت سر گذاشت.

در همین ارتباط، مهدی غضنفری، که در دور قبلی تحریم‌ها علیه کشورمان، سکان وزرات صنعت، معدن و تجارت را در دست داشت، با تکیه بر تجربه آن حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت دوره، پیشنهادات بیست گانه ای را برای مدیریت هرچه بهتر و موثرتر بازار ارز ارائه داد.

وی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه مسئولین کشور باید بسرعت سیاستهای اقتصادی خود را بررسی و شیوه های موثرتری را برای تامین نیازهای مصرف کنندگان واقعی ارز برگزینند، اظهار کرد: باید دقت نمود گرچه مدیریت فرایندها و سیاستهای ارزی کشور، از جمله وظایف بانک مرکزی می باشد اما با یک نگاه سیستماتیک، کاملا واضح است که در چنین شرایطی تنها بخش کوچکی از راه حل در اختیار بانک مرکزی است. اگر بخواهیم یک تعبیر فیزیکی از نقش همه بازیگران در این ماجرا بدست دهیم می توان به دوایر متحدالمرکز یا دوایر تو در تو اشاره کرد که در مرکز آن بانک مرکزی و در سایر دوایر، بازیگران دیگر حضور دارند.

غضنفری گفت: با فرض بودنِ بانک مرکزی در وسط یا لایه اول این دشواریها، در لایه دوم، همه دستگاههای اجرایی و دولتی قرار دارند که باید سیاستهای خود را همسو با نیازهای شرایط تحریمی تنظیم نمایند. بعلاوه در لایه سوم، قوای مقننه و قضاییه قرار دارند که باید سازوکارهای مقابله با تحریمها را ساده و اثربخش کنند و در خارجی‌ترین لایه، بخش خصوصی و مردم هستند که معمولا در صورتی که لایه‌های قبلی کار خود را خوب انجام داده باشند، به همراهی و مشارکت موثر با آنها پرداخته و کارشان را نسبتا درست انجام می دهند.

وی ادامه داد: با فرض پذیرش این مدل چند لایه‌ای، پیشنهادات مختلفی برای هر یک از این لایه‌ها وجود دارد.

وی پیشنهاد اول را ایجاد فضای تبادل ارزی عنوان کرد و گفت: بانک مرکزی باید هر چه سریعتر، مرکز مبادله ارزی را با حضور نمایندگان همه بانکهای عامل، دستگاههای مسئول تولید، تجارت و خدمات کشور همچون سازمان توسعه تجارت، سازمان گمرک ایران، سازمان مالیات، اتاق بازرگانی، نماینده تشکل صرافان و نمایندگان سایر دینفعان احیا نموده و با تنظیم مقررات لازم، محیطی شایسته برای ملاقات و گفتگوی صاحبان عرضه و تقاضا یعنی دارندگان و متقاضیان ارز فراهم نماید به گونه‌ای که بتدریج تبادل همه گونه ارزی در آنجا رقم خورده و نیازهای مشروع ارزی تولیدکنندگان، تجار و مردم بدرستی پاسخ گرفته و آنها مجبور به تامین ارز خود در بازارهای غیررسمی نباشند. تدبیر ایجاد مرکز مبادله ارزی، برای بهم رسانی فروشندگان و خریداران ارز، در وزارت صنعت، معدن و تجارت در سال ۱۳۹۱ در پی شدت گرفتن تحریمها بود و تجربه نشان داد که بخوبی توانست از پس ماموریتش براید. ما همه تجربه مراحل مختلف ایجاد و عملیاتی شدن آنرا ثبت کرده ایم که در آرشیو وزارت صنعت موجود است. دولت می تواند آنرا به همان شکل و یه بصورت جدیدی راه اندازی نماید.

وزیر اسبق صنعت از مدیریت مصارف ارزی بعنوان پیشنهاد دوم نام برد و اظهار کرد: گروه‌بندی و اولویت‌بندی کالاهای وارداتی (شامل غذا و دارو و نیز مواد خام تولید تا کالاهای مصرفی و کالاهای لوکس) و نیز اولویت‌بندی خدمات ارزبر (شامل خدمات پزشکی، حمل و نقل، مهندسی، آموزشی، سفر ، گردشگری و امثال آن) با دقت انجام شود. دولت با بکارگیری سیستمهای یکپارچه و هوشمند باید اطمینان حاصل نماید که اظهارات و اتفاقات، موید یکدیگر بوده و در صورتیکه وجوه ارزی با نرخهای متفاوت در اختیار واردکنندگان قرار گرفته است، کالای مربوطه اولا وارد کشور شده و ثانیا با قیمت اعلام شده بدست مصرف کننده رسیده است. در این روزها بیم آن می‌رود که بیش‌اظهاری نیازهای ارزی بدلایل مختلفی جریان یافته و موجب اتلاف منابع ارزی گردد.

غضنفری تخصیص متناسب ارز را مورد تاکید قرار داد و اظهار کرد: وضعیت ارزی کشور این روزها به علل گوناگون، ناهمگن است و هر وجه ارزی (چه ارز دولتی و چه ارز صادرکننده) که به مرکز مبادله ارزی برسد سفرنامه و تاریخچه مخصوص به خود دارد لذا نمی توان همه را با یک چوب راند. به این دلیل، نظامنامه مرکز مبادله ارزی باید اجازه دهد که تخصیص ارز در اولویت کالایی و خدماتی پایین تر، قیمت بالاتری داشته باشد. مثلا برخی از وجوه ارزی بصورت دلار و در یک کشور غیر-همسو قابل تحویل است و برخی وجوه دیگر بصورت ارزهایی غیر از دلار و در یک کشور همسو. قاعدتا این دو گونه وجه ارزی از نظر واردکننده هم ارزش نیستند.

وی مدیریت بازارهای مهم را دارای اهمیت بالایی عنوان کرد و افزود: نظر به اهمیت تامین به موقع نیاز ارزی واردکنندگان و تولیدکنندگان، بیم آن می رود که تولیدکنندگان و واردکنندگان نتوانند به موقع ثبت سفارش کرده و یا ارز مورد نیاز خود را دریافت کنند. لذا لازم است دولت و دستگاههای مربوطه ضمن رصد مرتب بازارهای مهم کشور از بابت کفایت موجودی و سهولت دسترسی، بدنبال رشد و تعادل چهار بازار اقتصادی کشور یعنی بازار ارز، بازار کالا، بازار پول و بازار سرمایه باشند.

وزیر اسبق صنعت بر لزوم توسعه جغرافیای تبادلات ارزی در شرایط فعلی تاکید و گفت: این روزها هر شهروند ایرانی برای آبادانی و رفاه برخی کشورهای مسیر تجاری ما، مبلغی را بطور ناخواسته پرداخت می کند!! این مبلغ در قالب هزینه های اضافی است که بابت تبدیل دلار به درهم و یا هزینه های تجاری دیگر، اخذ می شود. لازم است با بررسی مجدد نقشه جغرافیایی تبادلات ارزی کشورمان، راهکارهای دیگری برای انتقال ارز با تاکید بر مبادلات یورویی را بجوییم. از جمله می توان با فعال کردن ظرفیتهای بالقوه مناطق آزاد و اصلاح قوانین آنها، فرصتهای تبادل تجاری بیشتری فراهم کنیم. همچنین این روزها فرصتهای جدید توسط رمزارزها و یا ارزهای دیجیتال فراهم شده است که لازم است بطور جدی مراحل تحقیقاتی و عملیاتی آنها در دستور کار قرار گیرد.

وی ممانعت از قاچاق کالا را نیز از الزامات شرایط فعلی برشمردو ادامه داد : لازم است هر چه سریعتر و دقیق‌تر مفرهای خروج غیرقانونی ارز شناسایی شده و برای ساماندهی آنها چاره جویی شود. از جمله اینها، اعمال راه حلهای اجتماعی- اقتصادی برای کاهش فرایندهای غیرقانونی از جمله قاچاق کالاست.

غضنفری به لزوم جایگزینی خدمات ارزبر اشاره و اظهار کرد: همچنین باید استفاده از خدمات ارزبر بویژه خدمات فنی و مهندسی، گردشگری ایرانیان در خارج از کشور و حمل و نقل ساماندهی شود. متاسفانه حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت مبالغ ارزی صرف شده برای بهره‌گیری از خدمات ارزبر در سالیان گذشته رو به فزونی گذاشته و برای آن چاره جویی موثری صورت نگرفته است.

پیشنهاد هشتم وزیر اسبق صنعت، کنترل خروج سرمایه از کشور است؛ وی در این زمینه گفت: ناامنی برای سرمایه گذاری و یا احساس ناامنی تقریبا اثرات سوء یکسانی برای جذب سرمایه‌های ارزی دارد. بعلاوه به دلایل مختلف، خروج ارز از کشور برای اقامت و یا سرمایه گذاری در کشورهای خارجی بعضا قابل توجه و نگران کننده است. این موضوع جنبه‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی داشته و براحتی قابل اصلاح نیست. اما غفلت از آن (همانگونه که تاکنون غافل بوده‌ایم) موجب خسارات بسیاری در کشور است و از جمله موجب کاهش چگالی سرمایه، چگالی کارآفرین و چگالی تولید دانش بنیان در کشور می شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در ادامه، مدیریت درآمد ارزی را مورد اشاره قرار داد و اظهار کرد: در لایه دستگاههای اجرایی لازم است تمامی تصمیمات، پروژه‌ها و اقدامات ارزبر آنها بازنگری شده و برای تک تک شرکتهای دولتی (که متاسفانه بار بر ملت هستند)، تکالیف درآمدزایی سالانه ارزی مشخص شود. این تصمیمات باید با دقت رصد شده و جلوی ریخت و پاشهای آنها گرفته شود. متاسفانه سالهاست بسیاری از شرکتهای دولتی، مظهر و سمبل تباهیدگی هستند و بدلایل مختلف به اتلاف منابع مشغولند. بدیهی است برای پیروزی در چالش ارزی سخت پیش رو، نیازمند شرکتهایی هستیم که چابک و آگاه باشند. یعنی یار باشند و نه بار.

دهمین پیشنهاد وی، توسعه صادرات غیرنفتی است؛ وی در این زمینه تاکید کرد: باید مشوقهای شفاف و قابل قبولی برای صادرکنندگانی که ارز خود را به مرکز مبادله ارزی می آورند اعطا شود. یکی از این مشوقها مثلا می‌تواند در قالب اجازه فروش ارز آنها به واردکنندگان با قیمت توافقی و در مرکز مبادله ارزی باشد. ضمنا در بسیاری از اوقات، منظور از فروش ارز، ارز فیزیکی نیست بلکه دسترسی به منبع ارز صادرکننده است. کلا باید با درآمد زایی ارزی به مثابه یک وظیفه شرعی برخورد شود. اینجانب با انجام تحقیق مفصلی در سال ۱۳۹۳ نشان دادم که با کمی تلاش بیشتر می توانیم با استفاده از ارز صادرات غیرنفتی، نیازهای ارزی کشور را رفع نماییم. مجموعه این تحقیق را بصورت کتابی در قالب «استقلال ارزی» در اختیار معاون اول محترم رییس جمهور قرار دادم و ظاهرا ایشان آنرا در اختیار بانک مرکزی قرار داد، اما نظر به خوشبینی بیش از حد، نسبت به برجام، هیچگاه در دستور کار قرار نگرفت و عملیاتی نشد.

غضنفری بر لزوم حضور ارزی بانکها در این برهه تاکید کرد و گفت: مدتی است بدلیل طرح خواسته‌ها و انتظارات از بانکها و ناتوانی آنان در تامین این خواسته ها، برخوردهای تندی با آنان صورت گرفته و بتدریح نقش بانکها بعنوان تسهیلگر ریالی و ارزی کم رنگ شده و نهایتا از جایگاه «راه حل» به جایگاه «مسئله» سقوط کرده اند. در این شرایط لازم است بانکهای عامل با نقش پررنگ تری به کمک بانک مرکزی بیایند.

پیشنهاد بعدی وزیر اسبق صنعت، حفظ اقتدار بانک مرکزی است؛ وی اظهار کرد: به نظر می رسد تقبیح و توبیخ مقامات بانکی کشور و از همه مهمتر مقامات بانک مرکزی راه درستی برای اصلاح امور نیست و موجب تضعیف جایگاه آنان خواهد شد. لذا در این شرایط جز همدلی و همکاری و انتقاد سازنده و ارائه راهکارهای اجرایی، چاره دیگری موثر نمی افتد. تحریم بانک مرکزی کشورها اگر بی سابقه نباشد کم سابقه است و باید شرایط را بدرستی درک کنیم.

وی در ادامه به موضوع پیمانهای دو جانبه اشاره و تاکید کرد: هر چند پیمانهای دوجانبه و چندجانبه ارزی تاکنون موفق نبوده اند اما باید با طراحی مجدد آنها و بارگیری موضعی نسخه اصلاح شده آنها، به مقابله با تحریمهای ظالمانه رفت.

غضنفری همچنین بازاریابی نفتی را مورد اشاره قرار داد و گفت: از همین الان باید برای شروع مجدد تحریمهای آمریکا از جمله عدم خرید نفت ایران که تاثیر زیادی بر بازار ارزی دارد، آماده شد. برخی راهکارها در این راستا ممکن است قراردادهای بلندمدت، سوآپ، حضور فعالتر بخش خصوصی و سیستمهای هوشمند نظارتی باشد.

ساختار هوشمند مدیریت تحریم، پانزدهمین پیشنهاد وزیر اسبق صنعت است که با تکیه بر تجربه تحریم های قبلی مطرح کرد و گفت: ساختار مدیریت تحریمها و مقابله با آن نیازمند بازنگری است. ساختار جدید باید هوشمند و با اختیارات بالا باشد. البته با توجه به اتهامات و نگرانیهایی که معمولا پس از حل مشکل وجود دارد، لازم است نوعی ضمانت برای حفظ آبرو و حرمت افراد درگیر در کار وجود داشته باشد. در عین حال نباید فراموش کرد که بیش از همه دستگاهها و مردم، این سران سه قوه هستند که باید درگیر موضوع شده و دقت نمایند مسائل با اولویت بالا در مسیر حل قرار گرفته و وقت و انرژی خود و زیرمجموعه هایشان را درگیر موضوعات کم اهمیت و نامسئله‌ها نکنند.

عضو هیات علمی دانشگاه علم وصنعت، مدیریت نقدینگی را نیز در شرایط فعلی دارای اهمیت ویژه خواند و اظهار کرد: نقدینگی کشور از یکسو عدد بسیار بالایی است که چون سیلاب بی‌مهار می تواند هر از چندگاهی تخریبی را در جایی بوجود آورد. و از سوی دیگر، افزایش قیمت ارز، موجب نقدینه‌خواهی جدیدی است که بدون آن، ظرفیتهای تولیدی معطل می ماند. ایجاد تعادل میان این موضوعات متعارض، نیازمند روشهای هوشمند و بهره گیری از توان همه متخصصان است.

وزیر صنعت دولت دهم در ادامه ، بر لزوم کم هزینه شدن دولت اشاره کرد و گفت: در لایه‌ای کمی دورتر، هزینه های بسیار بالای دولت در اداره کشور است که هر ساله فزونی گرفته و همه بودجه کشور به بودجه جاری تبدیل کرده است و با انتشار اوراق قرضه، کشور را در مرز بدهکاری حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت بزرگ قرار می دهد. این موضوع بظاهر نامرتبط می تواند سایر تدابیر را بی اثر کند. فرایندهای تباهنده بسیاری در ساختار دولتها بوجود آمده است که کار اصلی آنها عملا تباهیده کردن منابع است و مستقیم و یا غیرمستقیم مانع رشد اقتصادی و نهایتا موجب کاهش ارزش پول ملی است. در این باره قبلا تحت عنوان «بالندگی و تباهندگی در حکمرانی اقتصادی» مطالبی را منتشر کرده ام که جای بحث آن در اینجا نیست.

غضنفری دیپلماسی فعال و سرزنده را نیز مکمل اقدامات فوق برشمرد و اظهار کرد: کمتر کسی است که امروز به اثربخشی دیپلماسی عزتمند و خردمندانه امید نداشته باشد. اینکه سکوت پیشه کنیم و اجازه دهیم ایران‌هراسی فراگیر شود موجب موفقیت دشمنان ما می‌گردد. دیپلماسی کشور با درس گرفتن از شکستها و موفقیتهای گذشته باید راه نوین خودش را با جدیت آغاز کند.

وزیر اسبق صنعت، همدلی و وحدت را لازمه عبور از شرایط فعلی عنوان کرد و گفت: شروع دولت یازدهم با حجم عظیمی از اتهامات به مسئولین گذشته و ادعاهای بی پایه شروع شد و هم اینک مشهود است که چنین روشهای تخریبی جز کوتاه شدن دست دولت از انتقادات سازنده، دستاوردی برایش نداشته است. لازم است دلسوزان کشور، شرایط نوین کشور را درک کرده و با کنار گذاشتن روشهای تخریبی، راه نوینی برای اتحاد و هم اندیشی در کمک به دولت برای خروج از چالش‌ها یافته و اجرایی کنند. بدیهی است که منش و روش بهبود یافته دولت باید آغازگر چنین راهی باشد.

پیشنهاد بیستم و پایانی این عضو هیات علمی دانشگاه، توجه به مردم است؛ وی تصریح کرد: زندگی با امید و نشاط حق همه مردم ایران است. مردم کشورمان صبور و با گذشت هستند. آنها همواره نقش خود را بدرستی ایفا کرده و هم اینک نیز با سربلندی حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت آماده‌اند فداکارانه در پای عزت و شرف کشور بایستند. نظام جمهوری اسلامی هم نشان داده که با اقتدار و عزت، بسیاری از مشکلات پیچیده را حل کرده است.

وی گفت: بدیهی است در این مقطع تاریخی هم لازم است همه مسئولین و گروههای سیاسی، فارغ از نگاه جناحی و حزبی و باندی، و با وحدت کلمه، وارد میدان شده و با مردم همراهی کرده تا انشاءالله بر مشکلات فایق آیند.

توانایی بلندگوهای هوشمند در افشای اطلاعات شبکه‌‌های سازمانی

به گزارش نویدتهران،محققان امنیتی به دلیل کشف نقص‌هایی در بلندگوهای متصل به اینترنت که مهاجمان را قادر به نفوذ به شبکه‌های سازمانی می‌کند، هشدار دادند.

Stephen Hilt، محقق ارشد نرم‌افزار امنیتی Trend Micro، توضیح داد که این شرکت توانسته است در یک جستجوی ساده با استفاده از موتورهای جست‌وجو 4 تا 5 هزار اسپیکر از شرکت Sonos و صدها اسپیکر از شرکت صوتی Bose را که متصل به اینترنت عمومی بودند را پیدا کند.

او ادامه داد: اولین کشف برجسته این شرکت، دسترسی به آدرس‌های ایمیلی است که با سرویس‌ دهنده‌های موسیقی همگام‌سازی شده و با دستگاه‌ها ارتباط برقرار می‌کند. کشف دیگر لیستی از دستگاه‌ها و همچنین پوشه‌های به اشتراک گذاشته شده بودند که در همان شبکه به‌عنوان یک دستگاه تست متصل شده و در دسترس قرار داشتند.

ما همچنین اطلاعات BSSID (Basis Service Set Identifier) (به معنای پایه و اساس تنظیم شناسه سرویس) را از طریق یک API (Application Programming Interface ) (رابط پیاده‌سازی توسط نرم‌افزار است که به دیگر برنامه‌ها اجازه می‌دهد با آن ارتباط داشته باشند) موجود که به BSSIDهای خاصی متصل بودند را پیدا کردیم، که به‌راحتی محل تقریبی نقاط دسترسی مورداستفاده در دستگاه‌های مورد تست را به ما نشان می‌داد. درنهایت، ما قادر بودیم فعالیت تمام دستگاه‌ها ازجمله آن‌هایی که در حال پخش بودند، آن‌هایی حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت که امکان کنترل از راه دور داشتند و همچنین دستگاه‌هایی که از طریق مسیرهای URI در حال پخش موسیقی بودند را رصدکنیم.

در عمل، این بدان معنی است که مهاجمان می‌توانند به کارهایی خیلی بیشتر از کنترل دستگاه پرداخته و حتی می‌توانند به اطلاعات مربوط به دستگاه‌های موجود در همان شبکه از طریق بلندگو دسترسی پیدا کنند.

Hilt گفت: در یک سناریو در محل کار، یک دستگاه مثل دستگاه‌های IoT (اینترنت اشیاء) که در معرض شناسایی قرار دارد و به یک شبکه متصل است، می‌تواند اطلاعات فراوانی از کاربر را در دسترس یک مهاجم قرار دهد. مجرمان سایبری می‌توانند ماشین‌هایی مثل پرینتر با آسیب‌پذیری‌های موجود را پیدا و از آن برای جمع‌آوری اطلاعات بیشتر یا به‌عنوان نقطه ورود به شبکه استفاده نمایند.

سایر سناریوهای حمله شامل استفاده از اطلاعات تنظیمات موسیقی کاربران برای ساخت یک ایمیل اسپرفیشینگ(spearphishing email یک حمله ایمیل دروغین است که به یک سازمان یا فرد خاص هدایت می شود و به دنبال دسترسی غیرقانونی به اطلاعات حساس است) است که به آدرس ایمیل مرتبط با حساب‌جاری کاربران ارسال می‌شود.

همچنین Trend Micro هشدار داد که دستگاه‌ها تلاش می‌کنند تا کاربران را زمانی که در خانه خواب هستند و یا زمانی که خارج از خانه هستند پیداکرده، تا مهاجمان بتوانند به‌منظور انجام سرقت نقاط دسترسی بی‌سیم (WAP ها) را کنترل کنند.

یکی دیگر از گزینه‌ها این است که از اطلاعات در معرض خطر برای از بین بردن دستگاه کاربر استفاده کرده و سپس یک ایمیل مخرب با عنوان به‌روزرسانی سازنده ارسال می‌کنند.

Hilt گفت: دستگاه‌های IoT که به اینترنت متصل هستند را هرگز نباید در معرض رصد قرار داد. در مورد دستگاه‌های آزمایشی نیز تولیدکنندگان باید اطمینان حاصل کنند که پورت‌های اتصال به دستگاه‌ها به‌طور مستقیم از اینترنت قابل‌دسترس نباشند. همچنین تولیدکنندگان باید داده‌هایی را که توسط دستگاه‌های IoT ذخیره یا کامپایل می‌شوند را نگهداری و ممیزی‌های امنیتی را برای آن‌ها انجام دهند.

او افزود که کاربران و مدیران فناوری اطلاعات باید دسترسی به دستگاه‌های هوشمند را محدود، حفاظت از رمز عبور قوی را فعال، سیستم‌عامل خود را بروز و شبکه‌ها را برای پیدا کردن پورت‌های باز اسکن کنند.

اگرچه تعداد دستگاه‌های تحت تأثیر در این امر فقط یک درصد کوچکی از مجموع آن را شامل می‌شود؛ اما، شرکت Sonos به‌سرعت موضوعاتی را که توسط Trend Micro مطرح می‌شود را بررسی و رفع می‌کند، درحالی‌که شرکت Bose هنوز از زمان انتشار این خبر واکنشی نداشته است.

اعلام برنامه‌های همایش بین‌المللی سینما در عصر دیجیتال

همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» با حضور صاحبنظران و استادان حوزه نظری و عملی سینما در حوزه فناوری دیجیتال در عرصه ملی و بین الملل به همت مدرسه ملی سینمای ایران از تاریخ 21 تا 23 آبان ماه در مرکز همایش‌های کتابخانه ملی ایران برگزار می شود.

به گزارش ایسنا به نقل از ستاد خبری همایش بین‌المللی «سینما در عصر دیجیتال»، نخستین همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» با حضور صاحبنظران و استادان حوزه نظری و عملی سینما در حوزه فناوری دیجیتال در عرصه ملی و بین الملل به همت مدرسه ملی سینمای ایران به عنوان بازوی آموزشی و پژوهشی سازمان سینمایی از تاریخ 21 تا 23 آبان ماه در مرکز همایش‌های کتابخانه ملی ایران برگزار می‌شود.

روح الله حسینی دبیر نخستین همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» و مدیرعامل مدرسه ملی سینمای ایران با بیان این مطلب درباره ضرورت برگزاری این همایش گفت: فناوری دیجیتال در عرصه‏‌های مختلف زندگی شخصی و اجتماعی انسان امروز تحولات عظیم و گاه بنیادینی پدید آورده است؛ دستگاه‏ها و ابزار حاصل از این فناوری به شکل بی ‏سابقه‌ای با زندگی روزمرة ما درآمیخته و در سطوح و حوزه‏‌های مختلف، امکان تجاربی را برای افراد فراهم کرده است که در گذشته به خواب هم نمی‏‌دیدند.

وی ادامه داد: حوزة فکر و عمل ما هم گسترش پیدا کرده است. البته این فناوری خطرات و تهدیدهایی را هم پدید آورده از جمله اینکه برای مثال، به گفتة فردریک جیمسون زمانی که در معرض «استفادة دائمی» از آن قرار می‏گیریم، آسایش و کنترل لازم را برای برخی رفتارها و کارهای روزمره از دست می‏‌دهیم و به قول متفکر دیگری به نام لیندا استون، دچار گونه‌ای «توجه نسبی پیوسته» می‏‌شویم، یعنی توجهی که کامل نیست. از طرفی انحصار دانش، قدرت و ثروت حاصل از تجمع این دو شکسته شده و از طرف دیگر مدام در معرض حجم گسترده و انبوهی از اطلاعات ناموثق و ناآزموده‏ ایم که در تولید و نشر آنها سلیقه‏ ها و تقاضاهای فردی بیش از تامل و تفکرات جمعی نقش و سهم دارد.

حسینی تاکید کرد: بنابراین فناوری دیجیتال فقط مجموعه ‏ای از ابزارهای نوین نیست که کار و زندگی را آسان کرده باشد، بلکه با تغییرات شگرف و بنیادینی که در ارتباطات انسانی و گسترش ابعاد شخصیت و فکر و تخیل پدید آورده، وجود انسان و به عبارتی زیستن انسان‌ها را هم دچار تغییر و تحول کرده است. ما دیگر آن انسانی نیستیم که کمتر از یک قرن پیش، ارتباط زنده و مستقیم با آنسوی جهان برایش چیزی شبیه معجزه بود. به همین ترتیب، سینما هم به عنوان یکی از اشکال بسیار مهم و فراگیر هنر امروز، که با انسانی نو و شکلی نو از زیستن او مواجه است، تنها مجموعه‏‌ای از ابزار نیست که صرفاً با تغییر و تحول آنها کار سینماگر را سهل‌‏تر و سریعتر کرده باشد.

دبیر نخستین همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» متذکر شد: کمک به شناخت و دست یافتن به آگاهی از این تغییرات بنیادین، موضوع محوری و اصلی این همایش است. ضمن اینکه تغییرات در ابزار و فناوری‌‏های سینمایی آنقدر گسترده بوده که صحبت از آنها به تنهایی اهمیت و ضرورت برگزاری چنین همایشی را توضیح می‏‌دهد؛ به عبارت دیگر تغییرات گسترده ‏ای که تحت تاثیر فناوری‏ های دیجیتال در فرآیند و نظام تولید، توزیع، نمایش، پخش و بازاریابی محصولات سینمایی پدید آمده ‏اند به تنهایی موضوع همایشی بزرگ و مهم محسوب می‏ شوند.

وی افزوذ: آنچه برای من و شورای سیاستگذاری نخستین همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» اهمیت داشت علاوه بر صحبت از این حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت تغییرات در عرصه دیجیتال، طرح موضوع دربارة جامعه، فرهنگ، نگاه و تفکری که تحت تاثیر استفادة از این فناوری‏ها دستخوش تغییر و تحول ‏شده است، نیز بود. به همین منظور هم از استادان و کارشناسان حوزه‏ های دیگر از جمله ارتباطات و ادبیات هم دعوت به عمل آمده است.

روح الله حسینی درباره دلایل برگزاری نخستین همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» توسط مدرسه ملی سینمای ایران گفت: مدرسه ملی سینمای ایران فضایی است که آموزش و پژوهش‏ های نوین به قصد تاثیر بر جریان عمومی تولید و نشر آثار سینمایی انجام می‏ گیرد. شناسایی و معرفی فناوری های نوین از جمله فناوری‏ های دیجیتالی برای سینماگران و به ویژه فعالان حرفه‏ ای این عرصه از ماموریت‌‏های اصلی این مرکز آموزشی است. در همین راستا و با هدف شناسایی و تجمیع تجربیات علمی و عملی در حوزه‌های گوناگون مرتبط با ماهیت سینما در عصر دیجیتال، ماموریت برگزاری این رویداد از سوی سازمان سینمایی بر عهدۀ مدرسه ملی سینمای ایران قرار گرفت. علاوه براینکه موضوع دیجیتال و استفاده از ابزارهای نوین صنعت تصویر به عنوان یکی از راهبردهای کلان در طرح جامع سینمای کشور آمده و مدرسه به عنوان بازوی آموزشی و پژوهشی سازمان سینمایی جهت پرداختن به ابعاد نظری، عملی و رویکردهای نوین عصر دیجیتال در سینما، نسبت به برپایی این رویداد اقدام کرده است. انتظارات ما از برپایی این رویداد شناسایی ظرفیت‌های مرتبط با تکنولوژی‌های نوین صنعت تصویر در کشور و حمایت از توانمندسازی‌ آنها و همچنین تبیین جایگاه و رسیدن به درک و شناختی درست از پدیدۀ دیجیتال و نسبت آن با صنعت سینما است.

دبیر نخستین همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» درباره برنامه ریزی و اجرای این همایش گفت: در ابتدا رایزنی‌ برای تعیین شورای سیاست‌گذاری از میان سینماگران، متخصصان، مدیران سینمایی و صاحب‌نظران حوزه رسانه و آشنا به مفاهیم برآمده از دیجیتالیسم انجام گرفت و اهداف راهبردی برگزاری و فراخوان ارائۀ مقالات این همایش در چهار محور کلی «چارچوب نظری»، «نقش و جایگاه فناوری‌های نوین»، «فناوری‌های نوین: رابطه‌ها و رویکردها» و «فناوری‌های نوین و شرایط سینمای ایران» ترسیم شد. سپس کمیته‏ای علمی تشکیل شد و حرفه ای اعتراف بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در اینترنت نظر به تنوع و گستردگی موضوعات و استقبال خوبی که پژوهشگران با ارائۀ مقالات خود داشتند، تصمیم گرفته شد که همایش در سه روز متوالی برگزار شود تا با یک طراحی مناسب، از حداکثر ظرفیت‌های ممکن داخلی و خارجی که در این رویداد حضور دارند، استفاده شود.

روح الله حسینی در پایان صحبت‌های خود با اشاره به حضور میهمانان خارجی در این همایش گفت: در حال حاضر با توجه به رایزنی‌هایی که صورت گرفته است، 8 میهمان بین‌المللی از اروپا، آمریکا و هندوستان خواهیم داشت که این میهمانان از میان استادان و متخصصین حوزۀ نظری و عملی سینما که در حوزة فناوری‏ های دیجیتال هم کار کرده ‏اند، انتخاب و دعوت شده‏ اند. در داخل هم استقبال خوبی برای شرکت فعال و سخنرانی در همایش از سوی جامعة دانشگاهی و سینماگران صورت گرفته است. امیدواریم این گردهمایی و حضور کم‏ سابقة دانشگاهیان و سینماگران در یک محل به قصد کسب شناخت و آگاهی از تحولات نو در سینما، آثار مفید و مبارکی برای سینمای ایران در حوزة عمل و اجرا داشته باشد.